Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Προεκλογικές δαπάνες-"χρυσά" ψηφοδέλτια

Οι εκλογές πλησιάζουν και οι υποψήφιοι έχουν επιδωθεί στην συνιθισμένη προεκλογική επιδρομή. Από χωριό σε χωριό, από καφενειό σε καφενείο, επισκέψεις σε καμία υπηρεσία, άπειρες χειραψείες και χαμόγελα, συζητήσεις στην τηλεόραση και στο ραδιώφωνο και συνεντεύξεις. Εδώ υπάρχει ένα θέμα. Με ποιό κριτήριο επιλέγεται ένας υποψήφιος να μιλήσει στα τοπικά ΜΜΕ μόνος του; Με ποιο κριτήριο η εφημερίδες γράφουν για την δράση ενός Χ υποψηφίου, εμφανίζουν συνεντεύξεις του ολοσέλιδες πολλές φορές, όμως δεν αναφέρουν τίποτε για τον Ψ; Έχω την αίσθηση ότι πολλοί δημοσιογράφοι, καναλάρχες και εκδότες τρίβουν τα χέρια τους με όλη αυτή τη δραστηριότητα. Αυτό είναι το ένα σκέλος, το όποίο απλά το σχολιάζω και ως πολίτη άμεσα δεν με αφορά
Οι πόλεις γεμίζουν με προεκλογικό υλικό. Χιλιάδες αφίσες και φυλλάδια με κωδικοποιημένες τις θέσεις κάθε κόμματος φτάνουν στα χέρια μας. Ποιος τα πληρώνει όλα αυτά; Εμείς φυσικά. Θα πείτε τώρα, δεν χρειάζεται ο πολίτης να ενημερωθεί; να αξιολογήσει τα προγράμματ και να ψηφίσει; Σαφώς και ναι απαντώ. Όμως για κάποιον που είναι ενταγμένος σε ένα κόμμα και δεν το αλλάζει με τίποτε όπως λέει η διαφήμηση η απόστολή κομματικών φυλλαδίων που χρηματοδοτείται από τον κράτος είναι μάταιος κόπος. Για αυτούς που πραγματικά θέλουν να μετρήσουν τα προγράμματα των κομμάτων, μια επίσκεψη στα περίπτερα των κομμάτων είναι αρκετή προς ενημέρωση. Γνώμη μου είναι λοιπόν ότι υπάρχει αφενώς μια μεγάλη οικονομική σπατάλη για την εκτύπωση και διανομή τέτοιων φυλλαδίων από σπίτι σε σπίτι ή στους χώρους εργασίας, αφετέρου δίνεται και ένα αντιοικολογικό μήνυμα, αντίθετο με την πράσινη αναπτυξη και την οικολογική συνείδηση που όλοι ξαφνικά έγιναν τιμητές της.
Τα παραπάνω σε οικονομικό επίπεδο αφορούν τις προεκλογικές δαπάνες που προέρχονται από κρατικές επιχωρηγήσεις. Οι δαπάνες των υποψηφίων είναι ένα άλλο ζήτημα. Αυτοί μπορούν να ξοδε'υουν για την προβολή τους όσα θέλουν. Πρόβλημα δικό τους, όχι δικό μου.
Βέβαια και αυτοί κάτι παίρνουν από το κράτος. Σε δυο φιλικές επιστολές που έχω λάβει στο γραμματοκιβώτιο μου τις τελευταίες μέρες εκτός από το καλαίσθητο φυλλάδιο που παρουσίαζε τον υποψήφιο υπήρχαν μέσα και από 4 ψηφοδέλτια. 8 (σταυρωμένα) ψηφοδέλτι έφτασαν σε εμένα και άλλα δύο που θα χρησιμοποιήσω για να ψηφίσω με την γυναίκα μου, φτάσαμε στα 10. Πόσα ψηφοδέλτια χρησιμοποιήθηκαν για την κάλπη; 2 στα 10, δηλαδή 20%. Βέβαια εδώ πρέπει να υπολογίσουμε και τα επιπλέον 40 ψηφοδέλτια που θα πετάξουμε σαν ζευγάρι στο καλάθι των αχρήστων, μπορούμε να πούμε ότι από τα 50 ψηφοδέλτια που έφτασαν στα χέρια μας μόνο 2 θα χρησιμοποιηθούν δηλαδή το 4%. Το παράδειγμά μου στατιστικά δεν στέκει βέβαια στο πρώτο μισό του γιατί το δείγμα των 10 ψηφοδελτίων είναι πολύ μικρό. Όμως μάλλον είναι ρεαλιστικό ότι το 4% καταλήγει στην κάλπη. Τα υπόλοιπα;
Αν σκεφτούμε ότι το ποσό που δίνεται για την εκτύπωση των ψηφοδελτίων είναι 800.000 ευρώ (ποσό που έχει περάσει σε ΦΕΚ, δεν το έβγαλα από το μυαλό μου), το 4% αντιστοιχεί σε 32.000 ευρώ. Θα μου πείτε δεν πρέπει να τυπωθούν περισσότερα ψηφοδέλτια; Σαφως και ναι, αλλά αν οι υποψήφιοι δεν τα σπαταλούσαν τόσο εύκολα δεν θα γλιτώναμε καμια 50 χιλιάδες; Μάλλον ναι. Τα ψηφοδέλτια που περισσεύουν τί γίνονται; Κάποια από αυτά που παίρνουμε στα εκλογικά κέντρα τα κρατάμε εμείς και στη συνέχεια τα πετάμε στα σκουπίδια. Κάποια άλλα τα πετάμε στην μεγάλη μαύρη σακούλα στα παραβάν. Που πάει αυτή η σακούλα; Πάει για ανακύκλωση;
Αν όλα τα ψηφοδέλτια της μαύρης σακούλας πήγαιναν για ανακύκλωση και υπήρχε και μια επιγραφή του Στυλ " Ρίξτε τα μη χρησιμοποιημένα ψηφοδέλτια στον ειδικό κάδο ανακύκλωσης", τότε το 90% του χαρτίου τουλάχιστον που ξοδεύτηκε ως ψηφοδελτιο θα ανακυκλωνόταν και θα μπορούσε να επαναχρησιμοποιηθεί με σαφώς μικρότερο κόστος (θα γλιτώναμε άλλα 150 χιλιάρικα περίπου) και θα γινόταν η ημέρα των εκλογών μια πανελλήνια οικολογική γιορτή. Αλλά σε αυτά είμαστε χουβαρντάδες σαν λαός και συνείδηση έχουμε μόνο όταν μας την υποδείξουν...

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ZHTEITAI ΕΛΠΙΣ

Από τις εκλογές του 2004 και μετά είναι πλέον φανερό. Ζητείται περισσότερο από τους πολίτες ελπίδα. Το 2004 εμφανίστηκε ο νυν πρωθυπουργός με σημαία την διαφάνεια, την πάταξη της διαφθοράς, την εξαγγελία για μείωση των δαπανών στο δημόσιο. Και οι πολίτες που αναζητούσαν εναγωνίως ελπίδα για την ομαλή λειτουργία του κράτους, τον ψήφισαν και του έδωσαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Σε ψηφίσαμε για την αλλαγή… Προχώρα.

Τα χρόνια πέρασαν και ελλείψει αξιόπιστης αντιπολίτευσης, τον Σεπτέμβριο του 2007 του δώσαμε μια ακόμη ευκαιρία. Όπως όμως φάνηκε αμέσως και πάλι ο λαός ελπίδα ζητούσε. Απογοητευμένος και από τις επιδόσεις της κυβέρνησης, αλλά κυρίως της αντιπολίτευσης, δημοσκοπικά τουλάχιστον (όπου πολύ ευκολότερα μπορείς να εκφράσεις την αποδοκιμασία σου), άρχισε να δίνει πόντους στον ΣΥΡΙΖΑ, τον ξεκάθαρο νικητή των εκλογών του 2007. Θυμίζω ότι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν στις βουλευτικές εκλογές παραδοσιακά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, έφτασε στο 5%. Κάτι καινούργιο άρχισε να φαίνεται και οι πολίτες έδειχναν δημοσκοπικά τουλάχιστον την συμπάθεια τους. Ποσοστά σαφέστατα πάνω από 15% εμφανιζόταν στις δημοσκοπήσεις για αρκετούς μήνες. Τα ποσοστά αυτά είχαν την εξήγησή τους. Ο πολίτης απεγνωσμένα ζητούσε ελπίδα. Οι μήνες περνούσαν αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως ο κ. Τσίπρας δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την ξαφνική (δημοσκοπική) άνοδο του κόμματος. Άρχισε η εσωστρέφεια, βγήκαν μαχαίρια, καβάλησαν καλάμι κάποιοι και η πτώση ήρθε όσο γρήγορα ήρθε και η άνοδος.

Στις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου, ανέτειλε το άστρο των οικολόγων πράσινων. Όλοι είδαμε ότι ξαφνικά εμφάνισαν να έχουν (δημοσκοπικά πάντα), ποσοστά που ξεπερνούσαν το 3% και σιγά-σιγά έφτασαν και στο 10%. Τελικά όταν άρχισαν να καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι οι οικολόγοι παίρνουν σημαντικό μέρος από την πίτα του εκλογικού σώματος, άρχισαν οι επιθέσεις σε βάρος τους από όλους τους υπόλοιπους με αποτέλεσμα η μπίλια στις ευρωεκλογές να «κάτσει» στο 4%. Πως εξηγήθηκε αυτή η δημοσκοπική έκρηξη των Οικολόγων; Κατά την άποψη μου ήταν πάλι η ελπίδα για κάτι καινούργιο και προπάντων αγνό.

Και ερχόμαστε στο σήμερα. Το ΠΑΣΟΚ μιλάει για αξιοκρατία και διαφάνεια, για περιστολή των δημοσίων δαπανών (όπως και η ΝΔ το 2004) και όλα αυτά σε συνδυασμό με φρέσκα και άφθαρτα πρόσωπα. Διεκδικεί την εξουσία δημιουργώντας στους πολίτες ένα αίσθημα ότι κάτι καινούργιο μπορεί να συμβεί, δίνοντας του το δικαίωμα να νιώθει συναισθήματα που κρατούν τους ανθρώπους ζωντανούς. Να ονειρεύονται και να ελπίζουν. Αυτός είναι και κατά την γνώμη μου και ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει. Έχει απέναντι του μια κυβέρνηση που σου στερεί και το όνειρο και την ελπίδα…

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Αγωγός Μπουργάς-Αλεξανδρούπολη....Οι πιθανότητες μάλλον είναι εις βάρος μας....

Τις τελευταίες ημέρες έχει γίνει θέμα προεκλογικής αντιπαράθεσης ο αγωγός Μπουργκας-Αλεξανδρούπολης. Ο κ. Παπανδρέου μιλώντας στην περιοχή μας άφησε ένα ανοιχτό παραθυράκι για επαναδιαπραγμάτευση (;) μερικών -μάλλον- από τους όρους της συμφωνίας, κάτι που δεν άρεσε στους Ρώσους
Ο κ. Καραμανλής μιλώντας επίσης στην Αλεξανδρούπολη υποστήριξε ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε, θέτοντας μάλιστα και σαν σοβαρό οικονομικό κίνητρο το ποσό των 35 εκατομμυρίων ευρώ που θα μένουν ανά χρόνο στην περιοχή.
Υπήρχαν πάντα δυο διαφορετικές απόψεις για την κατασκευή του αγωγού στην τοπική κοινωνία. Η μία έλεγε ότι η κατασκευή του αγωγού θα μετατρέψει την Αλεξανδρούπολη σε έναν μεγάλο ενεργειακό κόμβο, θα φέρει ανάπτυξη στην περιοχή εξασφαλίζοντας πολλές θέσεις εργασίας σε μόνιμη βάση, τουλάχιστον όσο θα λειτουργεί ο αγωγός και θα υπάρχει πετρέλαιο!!
Η άλλη άποψη λέει ότι εκ των πραγμάτων η προσέγγιση στην περιοχή τάνκερ 300.000 τόνων θα επιφέρει μια
αλλαγή στο θαλάσσιο περιβάλλον μόνο και μόνο από τα λύματα των πλοίων αυτών. Αν δε, συμβεί και κάποιο ατύχημα, οι ποσότητες που θα διαρρεύσουν θα είναι αρκετές για να μολύνουν μια ευρύτατη περιοχή του Αιγαίου, γύρω από το σημείο που θα γίνει το ατύχημα. Αν συμβεί στην περιοχή μας πλέον δεν θα υπάρχουν παραλίες για τους λουόμενους σε μεγάλο τμήμα της Βόρειας Ελλάδας. Αν συμβεί στις Κυκλάδες η οικολογική καταστροφή θα είναι τεράστια και παράλληλα θα πληγεί η βαριά βιομηχανία, που είναι ο τουρισμός μας.
Αναφορικά με την επιχειρηματολογία περί ναυτικού ατυχήματος, η γνώμη μου είναι ότι και με τις παρούσες συνθήκες, δηλαδή με τάνκερ μισής χωρητικότητας από τα αναμενόμενα, ένα ναυτικό ατύχημα θα ήταν εξίσου καταστροφικό μιας και το ελληνικό κράτος δεν έχει και την καλύτερη ιστορία στη
διαχείριση οικολογικών καταστροφών. Άρα και ένα μικρό τάνκερ να βυθιστεί, αν βυθιστεί σε λάθος τόπο, η οικολογική καταστροφή πιθανώς να είναι ολέθρια. Βέβαια η διέλευση μεγάλων τάνκερ αυξάνουν και τις πιθανότητας.
Σίγουρα το
θαλάσσιο οικοσύστημα του θρακικού πελάγους θα επηρεαστεί Οι ψαριές θα είναι λιγότερες και σαφώς χαμηλής ποιότητας. Σίγουρα οι τουρίστες δεν θα έρχονται να απολαύσουν το καλό ψάρι και τις όμορφες παραλίες. Σίγουρα λοιπόν η ανάπτυξη στην περιοχή δεν θα είναι η αναμενόμενη .Ίσως βέβαια οι πλατφόρμες φόρτωσης να γίνουν τουριστική ατραξιόν. Από την άλλη το επιχείρημα περί νέων θέσεων εργασίας είναι σημαντικό, αλλά για πόσες θέσεις μιλάμε και για ποιο χρονικό διάστημα. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα μεγάλο έργο, που θα θέλει λεπτούς χειρισμούς και εμπειρία, την οποία η εταιρία σίγουρα δεν θα ψάξει στην τοπική κοινωνία. Κάποιοι νέοι εργάτες θα προσληφθούν και κάποιο ναυτικοί θα πηγαινοφέρνουν το προσωπικό από τις πλατφόρμες στην Αλεξανδρούπολη, πολλοί άνθρωποι όμως που ζουν από την θάλασσα θα αναγκαστούν να αφήσουν την δουλειά τους. Το ίδιο θα συμβεί και στον τουριστικό κλάδο κατά την άποψή μου. Με τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς ότι πιθανώς να χαθούν θέσεις εργασίας παρά να δημιουργηθούν
Και ερχόμαστε στο γλυκό των 35 εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος. Πως προκύπτει το ποσό αυτό; Αντιστοιχεί ένα ευρώ ανά τόνο πετρελαίου (και ένα στους Βούλγαρους). Μα ένας τόνος
πετρελαίου κοστίζει, αν έχω κάνει σωστά κάποιους υπολογισμούς περί τα 300 ευρώ. Εμείς θα πάρουμε το 1. Αξίζει; Χώρια ότι αυτά τα χρήματα θα δοθούν στην τοπική κοινωνία με τον γνωστό τρόπο... Ο ισχυρότερος θα πάρει τα πολλά και θα αρχίσει να μοιράζει. Ανάπλαση πάρκων, βελτίωση οδοστρωμάτων, καλαίσθητες πλατείας με τις γνωστές υπερτιμολογήσεις μιας και δεν είμαστε και λαός εμπιστοσύνης. Τα 35 εκατομμύρια που δεν είναι και κανένα σοβαρό ποσό (εδώ 6 εκατομμύρια δόθηκαν "εύκολα" για το αεροδρόμιο της Κομοτηνής), θα εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού.
Τώρα αν αλλάξουμε και γίνουμε νομοταγείς τα χρησιμοποιήσουμε πραγματικά, τηρήσουμε σαν κράτος όλους τους προβλεπόμενους κανόνες, κάτι καλό μπορεί να συμβεί.
Όλα αυτά είναι θεωρίες και έχω σαν
αρχή το μότο " Ο χρόνος (και η ιστορία) θα δείξει". Φοβάμαι όμως ότι οι πιθανότητες για ένα έργο που θα ωφελήσει την περιοχή μας είναι μάλλον εις βάρος μας....

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Η αλήθεια να λέγεται κ. Υπουργέ...

Η εφημερίδα το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ συνέχισε με τον Υπουργό μας και αυτή την εβδομάδα και μάλιστα με διαφορετικούς δημοσιογράφους, απ’ότι στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας. Παλιότερα μάλιστα είχαν ασχοληθεί με τα πολυτελή του ταξίδια, με την παρουσία του στα μπουζούκια τις ημέρες που ακολούθησαν των θάνατο του μαθητή τον περασμένο Δεκέμβριο και πόσα άλλα. Το να είσαι κουμπάρος του Πρωθυπουργού δεν είναι πάντα καλό. Είσαι ευκολότερος στόχος. Ίσως να υπάρξει και άλλη συνέχεια στα δημοσιεύματα…

Ένα τελευταίο σχόλιο που αφορά την χλιδάτη διαμονή του Υπουργού σε ένα ταξίδι του στο εξωτερικό, θα πω ότι σαφώς και είναι κατακριτέο- αν ευσταθεί το συγκεκριμένο γεγονός - μιας και ξοδεύεται άσκοπα δημόσιο χρήμα (μάλιστα τελευταία δημιουργήθηκε θέμα και με την σπάταλη διαμονή του κ.Μιχαλολιάκου).

Αλλά με το θέμα αυτό θα ασχοληθούμε κάποια άλλη φορά

Επειδή πολλά στραβά είπαμε για τον Υπουργό μας, αισθάνομαι την ανάγκη να πω ότι αντίστοιχα καυστικά σχόλια θα φιλοξενηθούν στην σελίδα αυτή και για επόμενους Υπουργούς ΜΑΣ και βουλευτές μας, ανεξάρτητα αν είναι γαλάζιοι, πράσινοι, κόκκινοι (ή πουά με ροζ ελεφαντάκια όπως λέει και ένας φίλος). Μην σας ξεγελάει το πράσινο χρώμα. Είναι-λένε-το χρώμα της ελπίδας.

Και επειδή η παροιμία λέει ότι «τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη», να πω και έναν καλό λόγο για τον Υπουργό ΜΑΣ και αυτός είναι ότι επί Υπουργίας του στο Υπουργείο Παιδείας τηρήθηκαν για πρώτη φορά τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία κάποια υποτυπώδη χρονοδιαγράμματα και ας κατηγορούσαν οι συνδικαλιστές για κενά σε σχολεία και τα συναφή. Βεβαίως το ρουσφέτι συνέχισε να υπάρχει με τον τρόπο του. Όμως θα σταματήσει ποτέ;;;

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Ο αξιότιμος κ. Στυλιανίδης.....σε συνέχεια...

Ο φίλος admin μας ενημέρωσε και για άλλες πολιτικές πράξεις του κ. Στυλιανίδη. Σύμφωνα με το σχόλιο του συνέβαλε ως υπουργός στα εξής:
" 1. Την χρηματοδότηση με 120.000€ για τον εκσυγχρονισμό του ΚΤΕΛ Ροδόπης. 2. Την κατασκευή αεροδρομίου στην Κομοτηνή, εγκρίθηκαν ήδη 6 εκατ. ευρώ από τον ίδιο. 3. Την χρηματοδότηση με 100.000€ για την μετεγκατάσταση της Δ. Μεταφορών στην Κομοτηνή"
Εδώ απαιτείται μια διευκρίνηση τα 120.000 ευρώ χρηματοδότησαν το αστικό ΚΤΕΛ Κομοτηνής. Διότι για το υπεραστικό ΚΤΕΛ και για την ανακαίνιση του κτηρίου ,η χρηματοδότηση έφτασε τα 250.000 ευρώ, όπως είχαν μεταδώσει και τοπικοί τηλεοπτικοί σταθμοί Θεωρώ ότι το ποσό αυτό μάλλον δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες, εκτός αν πρόκειται ουσιαστικά για κατασκευή και όχι για ανακαίνιση του κτιρίου. Δεν έχω ακριβή στοιχεία της μελέτης που να δικαιολογούν το ποσό αυτό, αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει ανακαίνιση με λιγότερα χρήματα;
Αναφορικά με την αξιοποίηση του υπάρχοντος αεροδρομίου της Κομοτηνής και τα 6 εεκατομύρια ευρώ που εξασφαλίστηκαν για την αξιοποίηση του, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σε καιρούς χαλεπούς, οικονομικής κρίσης, περιόδου που περικόπτονται από τους Δημοσίους υπαλλήλους ακόμη και αυτά τα 15 ευρώ τον μήνα, δίνεται ένα τόσο μεγάλο ποσό για την αξιοποίηση ενός αεροδρομίου που αφενός είναι παροπλισμένο για πτήσεις πολιτικών τουλάχιστον αεροπλάνων, αφετέρου η πόλη της κομοτηνής με την Εγνατία εξυπηρετείται από δύο αεροδρόμια. Αυτό της Αλεξανδρούπολης που απέχει μόλις μισή ώρα και αυτό της Χρυσούπολης που απέχει 45 λεπτά. Νομίζω ότι πρόκειται για πολυτέλεια.
Επειδή λέμε πολλά για τον κ. Στυλιανίδη και την Ροδόπη θα πρέπει να τονίσω ότι δεν υπάρχει καμία κακή διάθεση για την Κομοτηνή και τους κατοίκους της. Τα χρήματα όμως πρέπει να δίνονται για αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους, να δίνονται για πραγματικές ανάγκες τους από τους καθύλην αρμόδιους Υπουργούς. Οι κάτοικοι της Ροδόπης έχουν κάκιστες υπηρεσίας Υγείας με αποτέλεσμα ακόμη και για μικρής σοβαρότητας περιστατικά πολλοί να καταφεύγουν στο Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης. Αντί να χρηματοδοτείται με 6 εκ. ευρώ το αεροδρόμιο της Κομοτηνής από τους πόρους του Υπ. Μεταφορών, θα μπορούσε κάλιστα να δωθεί μάχη για να εξασφαλιστεί το ποσό αυτό π.χ.για την αναβάθμιση του Νοσοκομείου της Κομοτηνής κάνοντας το περισσότερο αξιόπιστο. Είναι θέμα ζωής και όχι πολυτέλειας. Και αν ο Υπουργός μας αντί να κάνει παροχές που άπτονται των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου του, έδινε μάχες και έφερνε στην περιοχή μεγάλα έργα που θα ωφελούσαν το σύνολο των πολιτών, προσωπικά θα του έβγαζα το καπέλο...

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Ο αξιότιμος κ. Στυλιανίδης

Την Κυριακή 13/9/2009 η εφημερίδα πρώτο θέμα είχε ένα άρθρο για κάποιες ενέργειες του Υπουργού ΜΑΣ κ. Στυλιανίδη. Και είναι σαφώς Υπουργός όλων των Θρακιωτών γιατί βοήθησε έχοντας την εξουσία (και την κουμπαριά για να μην ξεχνιόμαστε) να γεμίσει την Θράκη με έργα. Μόνο που το παράκανε λιγάκι (όπως και όλοι όσοι έχουν αντίστοιχα αξιώματα).
Σαφώς και βοήθησε ο κ. Στυλιανίδης την Θράκη και κυρίως τον Νομό Ροδόπης τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση αποκομίσαμε όσοι ακούγαμε πριν λίγες μέρες ένα στέλεχος της ΝΔ στη Ροδόπη να απαριθμεί τα έργα που οφείλονται στον Υπουργό ΜΑΣ και την βοήθεια που προσέφερε στον τόπο του.
Όπως έγραψε και ο κ. Γαλάνης στο πρώτο θέμα, πρωτίστως βοήθησε τον Πανθρακικό με 100000. Χρηματοδότησε τα εγκαίνια του Μουσείου Καραθεοδωρή στην Κομοτηνή και τις παράλληλες εκδηλώσεις που τα ακολούθησαν..Συγνώμη..όχι ο ίδιος, αλλά το Υπουργείο Μεταφορών....
Έκανε όμως και άλλα. Το τελευταίο είναι ο προαστιακός...Για ποιο λόγο να έχει προαστιακό η Αθήνα και όχι η Θράκη; Μόνο που δεν αποσαφηνίστηκε ποιος είναι ο αστικός ιστός και ποιο το προάστιο. Η Κομοτηνή είναι προάστιο της Ξάνθης ή ανάποδα;....Μικρή σημασία έχει. Σαφώς το θέμα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως φαίνεται...Μάλλον με χιούμορ.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με την περίπτωση της ΣΕΛΕΤΕ. Της σχολής εκείνης που προσφέρει παιδαγωγική κατάρτιση σε καθηγητές. Το ερώτημα μάλλον ήταν το ίδιο. Γιατί να έχει ΣΕΛΕΤΕ η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, τα Γιάννενα, ο Βόλος και το Ηράκλειο; Σε τι υπολείπεται δηλαδή η πολή των Σαπών...Αστείο; Όχι. Και αυτό είναι γεγονός. Το δε επιχείρημα ότι σε αυτό συνετέλεσε η ύπαρξη στην περιοχή παιδαγωγικού τμήματος αναιρείται από το γεγονός ότι η σχολή δεν έγινε στην Αλεξανδρούπολη, όπου θα υπήρχαν και λόγω του Πανεπιστημίου κάποιες στοιχειώδεις υποδομές, αλλά στις Σάπες, που βρίσκεται βέβαια στον Νομό Ροδόπης.
Μεγάλη ήταν η προσφορά του και στην πόλη της Αλεξανδρούπολης, στην οποία προσέφερε μέσω των Πανελλαδικών εξετάσεων τα φοιτητικά έξοδα επιπλέον 120 οικογενειών. Οι 180 πρωτοετείς φοιτητές έγιναν σε μια χρονιά 300, προσφέροντας μια μεγάλη οικονομική βοήθεια στην πόλη μας εμμέσως. Ταυτόχρονα όμως το προσωπικό του Πανεπιστημίου έφτασε στα πρόθυρα νευρικής κρίσης μιας και ο αριθμός των μελών ΔΕΠ ήταν μικρός, άλλα και οι κτιριακές εγκαταστάσεις ανεπαρκείς για την επιστημονική κατάρτιση των 180 φοιτητών, πόσο μάλλον όταν οι φοιτητές αυξήθηκαν κατά τα 2/3. Το χτύπημα ολοκληρώθηκε την επόμενη χρονιά με την απόφαση του Υπουργού Παιδείας, του Υπουργού ΜΑΣ να περικόψει τις αποσπάσεις Εκπαιδευτικών που θα σουλούπωναν κάπως την κατάσταση και να αφήσει στα κρύα του λουτρού τους καθηγητές του τμήματος που εναγωνίως του ζητούσαν επιπλέον προσωπικό για να λειτουργήσουν. Πώς τα κατάφεραν οι άνθρωποι; Στην Ελλάδα ζούμε, στην χώρα της πατέντας, όλο και κάτι θα σκαρφίστηκαν για να τα βγάλουν πέρα...
Εν κατακλείδι Είναι μεγάλο προτέρημα ο τόπος να έχει έναν υπουργό που να ξελασπώνει στα δύσκολα τον τόπο, να του δώσει πόρους ή έστω να διασφαλίσει αυτά που ΜΑΣ ανήκουν, αλλά όχι με φωτοβολίδες και ρουσφέτια που προκαλούν. Με σχέδιο, όραμα και σοβαρότητα....

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Γιατί πρέπει να προσέλθουμε στις κάλπες;

Στις ευρωεκλογές που έγιναν πριν από ένα τρίμηνο παρατηρήθηκε μια μεγάλη αποχή. Άλλοι είπαν ότι συνετέλεσε σε αυτήν το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, άλλοι μίλησαν για εκλογικούς καταλόγους που δεν ανανεώνονται και άλλοι για την αποστροφή που έδειξαν οι πολίτες στο πολιτικό σύστημα. Όλα αυτά είναι σωστά. Γιατί όμως πολλοί προτίμησαν τις παραλίες, ή απαξίωσαν τις εκλογές; Ήταν ένα ηχηρό μήνυμα προς όλα τα κόμματα ότι πλέον ο λαός έχει κουραστεί τόσο πολύ από τις κλισέ υποσχέσεις, τις κοκορομαχίες για το ποιος είναι ο καλύτερος και από το γεγονός ότι τελικά οι πολιτικοί τα βρίσκουν μεταξύ τους (βλ. υπόθεση siemens, απανωτές αυξήσεις στις βουλευτικές αποζημιώσεις, χρήματα που διατίθενται εδώ και εκεί από τα κόμματα, για λειτουργικά έξοδα και μισθούς στελεχών και "συμβούλων").
Η ίδια τάση αλλά σε λίγο μικρότερη κλίμακα παρατηρείται και στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε. Μάλιστα σε κάποιες μετρήσεις, το ποσοστό του ενεργού εκλογικού σώματος που δεν θα προσέλθει τελικά να ψηφίσει υπολογίζεται σε διψήφιο νούμερο. Η λογική είναι ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι, μας απαξιώνουν οπότε και εμείς τους γυρνάμε την πλάτη και δεν συμμετέχουμε στην διαδικασία.
Πιστεύω όμως ότι η αντίληψη αυτή είναι λανθασμένη κάτι που αποδείχτηκε και στις ευρωεκλογές. Παρά την μεγάλη αποχή το ΠΑΣΟΚ κέρδισε και θριαμβολογεί, η ΝΔ έχασε μεν αλλά έβγαλε τόσους ευρωβουλευτές που η ήττα της τελικά δεν ήταν και τόσο βαριά, το ΚΚΕ ήταν λίγο κάτω από το ιστορικό υψηλό του, νίκησε και αυτό, ο ΛΑΟΣ αύξησε το ποσοστό του κατά 75%, νικητές και εκεί, το κόμμα των Οικολόγων που βάση των δημοσκοπήσεων συγκέντρωνε πολλές ψήφους διαμαρτυρίας, εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή αν και το ποσοστό του ήταν κάτω από το αναμενόμενο Ο μεγάλος ηττημένος ήταν βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως και να έχει το μήνυμα της δυσαρέσκειας που ήθελε να εκφράσει κάποιος απέχοντας από την κάλπη, επί της ουσίας δεν τάραξε κανέναν.
Τι θα γινόταν αν οι οικολόγοι έφταναν στο 10%, όπως έδειχναν κάποιες δημοσκοπήσεις; Αν οι ΚΥΝΗΓΟΙ έπιαναν το όριο του 3%, οι αν οι Οικολόγοι του εκκεντρικού κ. Βεργή με τον ΚΑΤΜΑΝ στο ψηφοδέλτιο έφταναν στο 1 %; Τα πράγματα θα ήταν ίδια; Σίγουρα όχι.Αν γινόταν όλα όσα είπα πριν, τότε οι οικολόγοι θα είχαν επιπλέον 2 ευρωβουλευτές και οι κυνηγοί έναν τους οποίους αφενός θα έπαιρναν από τα δύο μεγάλα κόμματα, αφετέρου με την επιπλέον συμμετοχή το ποσοστό και του ΚΚΕ και του ΛΑΟΣ θα ήταν μειωμένο, χώρια που τo 1% στον Βεργή προφανέστατα θα αποτελούσε ψήφο διαμαρτυρίας
Δεν θέλω να προωθήσω με όσα λέω ούτε τους οικολόγους, ούτε το κόμμα των κυνηγών, ούτε τον κ. Βεργή. Λέω απλά ότι αν κάποιοι είναι αγανακτισμένοι από το πολιτικό "σύστημα", η μη συμμετοχή τους απλά ενδυναμώνει αυτό το "σύστημα".
Οι περισσότεροι Έλληνες ψηφίζουμε κυβέρνηση, για το λόγο αυτό υπάρχει ο δικομματισμός άλλωστε, και η επιλογή αυτή έχει την λογική της. Ψηφίζω τον καλύτερο κατ'εμέ ή έστω τον λιγότερο κακό. Οι υπόλοιποι στηρίζουν τα μικρότερα κόμματα που εκπροσωπούνται στη βουλή, είτε λόγω ιδεολογίας, είτε επειδή θέλουν να ακούγεται και μια άλλη φωνή στη βουλή. Κάποια άλλη μικρότερη κατηγορία ψηφίζει τα μικρότερα κόμματα πάλι λόγω ιδεολογίας ή θεωρούν ότι έτσι δείχνουν την δυσαρέσκιά τους για τους μεγάλους.
Και οι τρεις κατηγορίες παίρνουν την ευθύνη της επιλογής τους. Μπορεί να δικαιώνονται και να χαίρονται γι'αυτήν, μπορεί να απογοητεύονται και να καταριούνται την ώρα και τη στιγμή. Το σημαντικότερο είναι ότι έχουν δικαίωμα και μιλούν. Οι υπόλοιποι, όσοι δηλαδή δεν προσέρχονται στις κάλπες για να ενταχθούν σε μια από τις τρεις παραπάνω κατηγορίες, αλλά απέχουν, πιστεύω ότι απλά τα έχουν παρατήσει, δεν έχουν δικαίωμα ούτε να γκρινιάζουν και πάνω απ'ολα ούτε να ονειρεύονται, ούτε να ελπίζουν...

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Ξεκινάμε λοιπόν....

Καλησπέρα σε όλο τον κόσμο,
Η δημιουργία του ιστολογίου είναι αποτέλεσμα ενός έντονου προβληματισμού που υπάρχει στους περισσότερους πολίτες, αναφορικά με την λειτουργία και την αξιοπιστία του κράτους και της πολιτικής. Προβληματισμός που φάνηκε έντονα στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Οι πολίτες γύρισαν την πλάτη στην διαφθορά του κράτους, της καθημερινότητας και σε όλους εκείνους που γίνονται πλουσιότεροι εις βάρος των πολλών. Η τοποθέτηση μου δεν είναι κομματική, αλλά πολιτική. Πρέπει να μένουμε απαθείς με όσα συμβαίνουν γύρω μας; Να πούμε απλά δεν βαριέσαι έτσι είναι η Ελλάδα μας, με τα καλά και τα άσχημά της; Η μήπως πρέπει αυτή η αγανάκτηση να εκφραστεί; Να μην κρατάμε τα κακώς κείμενα που βλέπουμε μέσα μας. Να τα εκφράσουμε και να τα συζητήσουμε. Να τα μαζέψουμε και να απαιτήσουμε πραγματικές αλλαγές που κάνουν την ζωή μας καλύτερη και δικαιότερη πάνω απ' όλα.
Για να έχουμε όμως την απαίτηση να αλλάξουν πράγματα που καταγγέλλουμε, πρέπει όπως είπα παραπάνω να κάνουμε την προσπάθεια μας, όχι όμως με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον. Τί νόημα έχει να φωνάζω για πελατιακές σχέσεις, όταν δεν με συμφέρει, άλλα όταν βρω την ευκαιρία, να τις χρησιμοποιώ; Να μιλάω για αξιοκρατία προσλήψεων, ενώ παράλληλα στήνομαι στο γραφείο ενός βουλευτή για να αποκτήσω μόρια μέσω stage;
Για όλα αυτά που προσωπικά με απασχολούν έντονα ως ενεργό πολίτη, ξεκινάω την δημιουργία αυτού του ιστολογίου. Αδικίες και παρανομίες δεν πρέπει να κουκουλώνονται. Πρέπει να τα ψάχνουμε τα πράγματα, να φωνάζουμε για αυτά Πέρα από τις απόψεις που θα εκφράζω περιμένω την συμμετοχή σας, σχολιάζοντας όσα διαβάζετε και εκφράζοντας την άποψή σας....Καλή μας αρχή....
Dreamy Look!