Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Σπάταλο κράτος

Πριν λίγες ημέρες έφτασε στο mailbox μια ακόμη ιστορία υπέρογκης (παραλίγο) δαπάνης. Θα δινόταν λέει πριν λίγους μήνες από την προηγούμενη κυβέρνηση το ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ για να γίνουν τα μάρμαρα πέριξ της βουλής σαγρέ. Με την έλευση της νέας κυβέρνησης το ποσό κρίθηκε πολύ μεγάλο και έπεσε στις 400 χιλιάδες ευρώ. Ευτυχώς βρέθηκε κάποιος πριν δοθούν τα χρήματα και έριξε την ιδέα να αγοραστεί το κατάλληλο μηχάνημα από την βουλή και το έργο να το εκτελέσει η τεχνική υπηρεσία της. Το κόστος είναι μόλις 20 χιλιάδες ευρώ!!! Για την ελληνική πραγματικότητα είναι πραγματικά είδηση το γεγονός ότι υπήρξε μια τεράστια εξοικονόμηση χρημάτων εξαιτίας της εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων που έχει το ίδιο το κράτος. Και φυσικά είναι άπειρες οι περιπτώσεις όπου ένας κρατικός λειτουργός δίνει ελαφρά τη καρδία εντολή για αποδέσμευση ενός μεγάλου χρηματικού ποσού για την εκτέλεση κάποιου έργου ή για μια δημόσια δαπάνη. Βλέπετε το κρατικό χρήμα δεν το πονάμε όπως αυτό που βρίσκεται στην τσέπη μας, αν και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για δικό μας χρήμα. Πέρα από αυτό είναι σπάνιο φαινόμενο να υπάρξουν καινοτόμες (ή μη) ιδέες που θα προσφέρουν οικονομικές λύσεις. Είναι δε τόσο μεγάλο το πρόβλημα της εξεύρεσης ιδεών που συνήθως ανατίθενται σε ιδιωτικούς φορείς με την ταμπέλα ΜΕΛΕΤΗ, με το αζημίωτο φυσικά. Στην Αλεξανδρούπολη το ξαναείπαμε ότι ένας τέτοιος φορέας θα κληθεί για να μας πει ποια είναι η κατάλληλη χρήση για το οικόπεδο που στέγαζε την παλιά ψαραγορά, λες και ο Δήμος δεν μπορεί να έχει άποψη, λες και είναι δυσεπίλυτο επιστημονικό πρόβλημα που μια οικονομοτεχνική μελέτη μπορεί να λύσει.
Η ιστορία με τα σαγρέ μάρμαρα είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Το δημόσιο δεν λειτουργεί καλά κυρίως γιατί υπάρχει δεν υπάρχει συνείδηση από τους υπαλλήλους του και τους αιρετούς προϊσταμένους τους. Οι υπουργοί, οι δήμαρχοι και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να προσέχουν την δημόσια περιουσία σαν δικιά του και όχι να την διαχειρίζονται σαν να τους ανήκει. Σε πρώτη φάση μπορούν να συσταθούν επιτροπές σε κάθε υπουργείο που να ελέγχει διεξοδικά τις κάθε λογής δαπάνες. Να κοπούν οι εύκολες χρηματοδοτήσεις και οι απευθείας αναθέσεις. Να ελεγχθούν δήμαρχοι, διευθυντές και προϊστάμενοι που με μεγάλη ευκολία σκορπούν το δημόσιο χρήμα και σε πολλές περιπτώσεις το οικειοποιούνται σε μεγάλο ή σε μικρότερο βαθμό. Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν δημόσιοι φορείς που αγοράζουν μεγάλες ποσότητες υλικών ακριβότερα από την τιμή μονάδας που ισχύει για τον κάθε ένα από εμάς, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Από τον έλεγχο αυτό δεν πρέπει να ξεφύγουν και οι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Μου έλεγε κάποιος που εργάστηκε σε κάποιον δημόσιο φορέα του εξωτερικού ότι ανά τακτά διαστήματα οι υπάλληλοι χρεώνονταν κατά κάποιο τρόπο γραφική ύλη. Εδώ ένα κουτί στυλό ή μολυβιών μπορεί να αναλωθεί με πολύ μεγάλη ευκολία και φυσικά όχι για τις ανάγκες της υπηρεσίας. Όπως επίσης αγοράζονται μηχανήματα σε μεγαλύτερες ποσότητες από τις αναγκαίες και χρησιμοποιούνται επίσης για τις ανάγκες του καθενός και όχι της υπηρεσίας. Όλο αυτό το σκηνικό ανευθυνότητας και διαφθοράς μας έχει φέρει σε αυτό το χάλι. Θα το ξαναπώ…έχω την αίσθηση ότι παρά τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, λεφτά υπάρχουν, αλλά είναι τέτοια η σπατάλη που τα εξαφανίζει τελικά.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Φέρτε πίσω τα λεφτά...

Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο γενικός επίτροπος Επικρατείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, διέταξε να ερευνηθεί αν όντως υπήρξαν περιπτώσεις στον Δημόσιο τομέα στις οποίες οι αμοιβές ήταν ιδιαίτερα υψηλές. Μεγαλύτερη έμφαση θα δοθεί στην έρευνα που θα διεξαχθεί από επιθεωρητές στην ΕΡΤ, μιας και εκεί οι ετήσιες αμοιβές πολλών προσώπων ξεπερνούσαν τις 100.000 ευρώ και σε μερικές περιπτώσεις ξεπερνούσαν και τις 250.000 ευρώ!!! Τα ποσά αυτά είχαν κυκλοφορήσει και είχαν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Αυτό που δεν είχε γίνει γνωστό, ήταν ότι βάση Συντάγματος οι απολαβές ενός εργαζόμενου στο Δημόσιο δεν μπορούν να ξεπερνούν τον μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου που είναι λίγο πάνω από 6.000 ευρώ τον μήνα. Άρα όσοι έπαιρναν ετήσιους μισθούς άνω των 85.000 ευρώ χοντρά-χοντρά, παράνομα έπαιρναν αυτά τα χρήματα, τα οποία παρακαλώ θα ζητηθούν πίσω. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι αισιόδοξος για την επιστροφή αυτών των χρημάτων γιατί πολύ απλά δεν έφταιγαν αυτοί που έπαιρναν τους υπέρογκους μισθούς, αλλά αυτοί που τους έδιναν και υπέγραφαν τις αποφάσεις για τις μισθοδοσίες τους. Δυστυχώς αν ψάξει κανείς θα βρει πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δαπάνες για μισθοδοσία αυξήθηκαν κάπου 50% την τελευταία πενταετία, ενώ βάση εισοδηματικής πολιτικής το ποσοστό δεν θα έπρεπε να ξεπερνά το 10%. Κάποιοι προφανώς έπαιρναν πολλά μα πάρα πολλά χρήματα. Απλά οι μισθοί στην ΕΡΤ βγήκαν πρώτοι στην φόρα και είναι σαφώς προκλητικοί. Όπως είπα δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα επιστραφεί έστω ένα ευρώ, αλλά τουλάχιστον με τον έλεγχο που θα πρέπει να υπάρξει θα μπορούσαν να κοπούν πολλά έξτρα χρήματα. Ήδη μιας και μιλάμε για ΕΡΤ οι 3 δημοσιογράφοι της πρωινής ζώνης που κόστιζαν κάπου 900.000 ευρώ ετησίως, έφυγαν για άλλο κανάλι. Σχολιαστές με αμοιβή επίσης εξαφανίστηκαν. Όλες οι συμβάσεις, οι αμοιβές επιτροπών κλπ, πρέπει να περάσουν από το κόσκινο των αρμόδιων επιτροπών και να κοπούν οι υπερβολές. Να κοπούν οι υπερβολές και να αφήσουμε στην άκρη περαιτέρω περικοπές μισθών 1000 ευρώ. Νομίζω ότι είναι απαίτηση του απλού κόσμου, που φωνάζει εντονότερα καθημερινά…Φέρτε πίσω τα κλεμμένα…

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Στροφή σε πράσινη ενέργεια

Πριν λίγες ημέρες μου ήρθε ο λογαριασμός της ΔΕΗ. Πέρα από το γεγονός ότι για μια ακόμη φορά είδα πόσο μεγάλη είναι η φορολογία μας για τον Δήμο, είχε και ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο. Οι πηγές ενέργειας που χρησιμοποιεί η ΔΕΗ για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας είναι κατά ένα ποσοστό 78% η λιγνητική (51,42%), η πετρελαϊκή (11,16%) και του φυσικού αερίου (15,79%). Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κατέχουν μόλις το 6%. Στο ποσοστό αυτό μπορούμε να προσθέσουμε το 8% που προέρχεται από υδροηλεκτρική ενέργεια, αν και για κάποιους η υδροηλεκτρική ενέργεια δεν είναι ακριβώς ανανεώσιμη. Ακόμη και έτσι μπορούμε να πούμε ότι ένα ποσοστό 14% της συνολικής ενέργειας παράγεται από ανανεώσιμες πηγές, ποσοστό σαφέστατα κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στην Σκανδιναβία, στην Αυστρία ακόμη και στην Ρουμανία τα ποσοστά είναι εντυπωσιακά, πάνω από 30% και σε μερικές χώρες και πάνω από 50%. Ο υπόλοιπος Ευρωπαϊκός Νότος προσεγγίζει το 20%.
Είναι σαφές ότι πρέπει άμεσα να ληφθούν μέτρα προκειμένου η ΔΕΗ τα προσεχή χρόνια να μπορεί να παράγει ενέργεια εκμεταλλευόμενη την αιολική και ηλιακή ενέργεια που υπάρχει άφθονη στην χώρα μας. Αφενός πρέπει να μειωθεί η χρήση της λιγνητικής ενέργειας που είναι επιβλαβής για το περιβάλλον και αφετέρου πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια ακόμη και να μηδενισθεί η χρήση της πετρελαϊκής ενέργειας και αυτής του φυσικού αερίου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μιας και η επιβάρυνση της ελληνικής οικονομίας είναι πολύ μεγάλη. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι το κόστος παραγωγής ενέργειας ανά ΚWh με τη χρήση πετρελαίου είναι περίπου 22 λεπτά, ελαφρώς μικρότερη από το αντίστοιχο κόστος με την χρήση φωτοβολταικών. Το κόστος για την παραγωγή 1KWh με τη χρήση αιολικής ενέργειας είναι 6 μόλις λεπτά. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι αν αντί για τις μονάδες που χρησιμοποιούν πετρέλαιο υπήρχαν αιολικά πάρκα και πάρκα φωτοβολταικών, το κόστος για την ΔΕΗ θα ήταν μικρότερο, χώρια που θα μπορούσε να υπάρξει ένα σημαντικό όφελος για την ελληνική οικονομία, μιας και τα υπάρχει ήδη στην χώρα μας τεχνογνωσία τέτοια που θα μας επέτρεπε να μην ξοδεύουμε χρήματα για την προμήθεια εξοπλισμού. Πόσα χρήματα θα γλιτώναμε; 100 εκατομμύρια ετησίως τουλάχιστον, μόνο από την εξοικονόμηση πετρελαίου. Άλλα 100 εκατομμύρια ετησίως από την εξοικονόμηση χρημάτων που χρησιμοποιούνται για την εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Παράλληλα με την ανάπτυξη των εταιριών που δραστηριοποιούνται στην αγορά φωτοβολταϊκών πάνελ και αιολικών γεννητριών, θα δημιουργούνταν και χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Αν θέλουμε να μιλάμε για πράσινη πολιτική και πράσινη ανάπτυξη πρέπει να γίνει άμεση στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η στροφή αυτή δεν θα αποτελέσει μόνο περιβαλλοντικό κέρδος, αλλά θα δώσει μεσοπρόθεσμα μεγάλο όφελος και στην Ελληνική οικονομία. Οι πηγές υπάρχουν, η γνώση υπάρχει, μένει μια γενναία πολιτική απόφαση.

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Τα γεράκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Γνωρίζαμε και το ακούγαμε συχνά πυκνά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε λόγο για πολλά πράγματα που συμβαίνουν σε μια χώρα. Και αυτό είναι κάπου λογικό μιας και ως ένωση πρέπει να υπάρχουν στα κράτη μέλη κάποιο κοινοί κανόνες. Όμως τους τελευταίους μήνες στο όνομα της προσαρμογής της οικονομίας μας οι παρεμβάσεις πολλών τεχνοκρατών της ΕΕ είναι τόσο ωμές που πραγματικά χάνουμε την κυριαρχία μας όπως λέει και ο Πρωθυπουργός. Αρχικά η κυβέρνηση ήθελε η προσαρμογή να γίνει σε 4 χρόνια για να είναι ηπιότερη. Μας επέβαλλαν την τριετία για την μείωση του ελλείμματος. Είπαμε στην συνέχεια ότι θα υπάρξει πάγωμα στους μισθούς άνω των 2000 ευρώ, και υπό τις πιέσεις της ΕΕ όχι μόνο οι μισθοί πάγωσαν, αλλά τελικά μειώθηκαν τα επιδόματα. Θελήσαμε να σώσουμε τον 14ο μισθό, και πήραμε και στο θέμα αυτό μια μεγαλοπρεπή άρνηση. Και να θυμηθείτε ότι επίκειται και μεγαλύτερη μείωση στα δώρα και τα επιδόματα τώρα που έγινε η αρχή. Το βασικό επιχείρημα των ευρωπαίων είναι ότι στις περισσότερες χώρες της ΕΕ δεν υπάρχει 13ος και 14ος μισθός, όμως οι ετήσιες απολαβές τους πολλές φορές είναι παραπάνω από διπλάσιες.
Το κλιμάκιο των ελεγκτών της ΕΕ χωρίς πολλά πολλά μας είπε ότι ο στόχος για αύξηση των εσόδων κατά 1 δις ως αποτέλεσμα της πάταξης της φοροδιαφυγής δεν είναι εφικτός και επέβαλαν νέες αυξήσεις στα καύσιμα για να φτάσουν και αυτά στα ευρωπαϊκά επίπεδα. Απαιτούν την αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67 χρόνια όταν βλέπουν ότι τρέχουν οι διαδικασίες για περικοπή πρόωρων συντάξεων και αύξηση του μέσου όρου ηλικίας συνταξιοδότησης. Ενώ δηλαδή κάτι κινείται στο ασφαλιστικό αυτοί ζητούν επιτακτικά το απόλυτο. Μέσα σε όλα φέρνουν στο τραπέζι και σίγουρα θα πιέσουν πολύ για να το πετύχουν, την κατάργηση του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, την κατάργηση του μάξιμουμ ποσοστού απολύσεων και γενικά αρχίζουν να έχουν επιτακτικά απαιτήσεις για εσωτερικά μας ζητήματα, που κατά την δική τους έννοια πιθανώς να σημαίνει τόνωση της οικονομίας, αλλά σίγουρα όλα αυτά αποτελούν μια νεοφιλελεύθερη πολιτική που επουδενί πρέπει να υιοθετείται από τα κράτη μέλη κυρίως γιατί οι πολίτες ψηφίζουν τα κόμματα για να εφαρμόσουν την δική τους πολιτική. Αν οι πολιτική για την οικονομία, για το ασφαλιστικό, για εργασιακά ζητήματα επιβάλλεται από την ΕΕ τότε όντως κατά μια έννοια χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία. Δεν ψηφίσαμε τον Όλι Ρεν για πρωθυπουργό, ούτε και τους τεχνοκράτες των Βρυξελών. Η επιτήρηση είναι καλό να υπάρχει διότι με μπαμπούλα μόνο ο Έλληνας μπορεί να συμμορφωθεί, αλλά είναι άλλο η στενή επιτήρηση και άλλο η δοθείσης ευκαιρία παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους μέλλους. Για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια μας θα πρέπει το συντομότερο δυνατόν να υλοποιηθεί ότι χρειάζεται για να βγούμε από την κρίση για να αρχίσουμε να λέμε και ΟΧΙ σε κάθε αντιλαϊκή απαίτηση του κ.Ρεν και των υπολοίπων χαρτογιακάδων της ΕΕ.

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Άδικα μέτρα

Ανακοινώθηκαν επιτέλους τα μέτρα αλλά δυστυχώς είναι ιδιαίτερα επώδυνα και πέρα από κάθε προσδοκία. Αν πριν από 15 μέρες μας έλεγε κάποιος ότι θα είναι τέτοιας μορφής (αντιλαϊκά) και τέτοιας έκτασης πολύ απλά δεν θα το πιστεύαμε. Τεχνητά όμως καλλιεργήθηκε από τα ΜΜΕ, κάτι που απ’ότι φαίνεται ήταν αναπόφευκτο, ότι τα μέτρα τελικά θα ήταν σκληρότερα απ’ότι έλεγαν οι αρχικές προβλέψεις. Αυτή ήταν η επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Μιας σκληρά καπιταλιστικής ένωσης που ήθελε άμεσα χρήμα και που απ’ότι φαίνεται δεν την ενδιαφέρει μόνο αυτό, αλλά ξεκινάει από αυτό.
Τα μέτρα μπορεί να ήταν αναπόφευκτά, αλλά σίγουρα για τον εργαζόμενο θα είναι δυσβάστακτα. Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι χάνουν ένα μισθό τουλάχιστον, και μιλάμε για ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, είναι φυσικό επόμενο η αγορά να τροφοδοτηθεί με λιγότερο ρευστό. Για να τα βγάλουν πέρα οι οικογένειες τους, θα κόψουν κάποιες πολυτέλειες. Θα φάνε έξω λιγότερο, θα ντυθούν οικονομικότερα, θα πάνε για διακοπές λιγότερες ημέρες. Το μέτρο αυτό θα έχει αντίκτυπο σε όλους και φυσικά τα έσοδα και από τον ΦΠΑ και από την επιπλέον φορολογία σε καύσιμα, ποτά και τσιγάρα θα είναι λιγότερα. Φυσικά η αύξηση του ΦΠΑ θα μετακυλήσει σε όλα τα προϊόντα με το παραπάνω, η δε αύξηση της τιμής της βενζίνης κατά 30% σε σχέση με 1,5 μήνα πριν θα επηρεάσει τις τιμές όλων των προϊόντων αφού θα αυξηθούν τα μεταφορικά. Και όπως είπα μετά την πρώτη αύξηση της τιμής της βενζίνης, οι εγχώριοι κερδοσκόποι θα βγουν πάλι από το καβούκι τους φουσκώνοντας τις τιμές αδικαιολόγητα σε μια σειρά προϊόντων. Ήδη την πρώτη ημέρα η τιμή της βενζίνης που υποτίθεται ότι αυξήθηκε 8 λεπτά, αυξήθηκε στην πραγματικότητα κατά 11 με 12 λεπτά γιατί λέει αυξήθηκε και ο ΦΠΑ και τα μεταφορικά. Μόνο που ο ΦΠΑ αυξάνεται σε 10 μέρες. Πρώτη μέρα και οι κερδοσκόποι στον χώρο των καυσίμων χτύπησαν και έπεται συνέχεια…Τα καρτέλ συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητα
Την ίδια ώρα λίγες οικογένειες στην Ελλάδα κερδίζουν δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς να φορολογούνται επαρκώς, η πλουτοκρατία έχει τα χρήματά της σε ξένες τράπεζες χωρίς να πληρώνει τους νόμιμους φόρους στην χώρα μας, άνθρωποι με μεγάλη οικονομική επιφάνεια δηλώνουν ψίχουλα. Το αποτέλεσμα είναι τα έσοδα να είναι μειωμένα. Την νύφη λοιπόν για μια ακόμη φορά σε πρώτη φάση τουλάχιστον θα την πληρώσει ο λαός. Βέβαια ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάτι ανέφερε για έκτακτη εισφορά, για έναν μεγάλο φορολογικό συντελεστή, και για φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, αλλά αυτά ήδη έπρεπε να έχουν γίνει, να αποδίδουν ήδη, ώστε να μην χρειαστεί τα μέτρα να είναι τόσο επώδυνα. Μπορεί η περιρρέουσα ατμόσφαιρα να αφήνει την αίσθηση ότι ο λαός έχει πεισθεί για τα μέτρα, αλλά όταν θα διαπιστώσει ότι τα χρήματα που έχει δεν φτάνουν για να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του, θα αντιδράσει και τότε δεν θα μπορεί η κυβέρνηση να πείθει για την αναγκαιότητα των μέτρων. Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτή η κυβέρνηση μίλησε για κοινωνική δικαιοσύνη, μίλησε για μέτρα που αν ληφθούν θα είναι δίκαια, αλλά μόνο αυτό δεν συμβαίνει. Έχω την αίσθηση πως αν δεν υπάρξουν άμεσα μέτρα πάταξης της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής που θα φέρουν αρκετά χρήματα στα ταμεία του κράτους, έτσι ώστε από την επόμενη χρονιά κιόλας να αρχίσει να φαίνεται φως στο τούνελ, ο κόσμος θα ξεσηκωθεί και θα αντιδράσει πολύ δυναμικά. Ήδη κάτι κινείται. Και αυτό πιθανώς θα είναι μόνο η αρχή…

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Οφειλέτες με αρκετά ακίνητα

Μια από τις ειδήσεις της προηγούμενης εβδομάδας που μάλλον πέρασε στα ψιλά…Λίγο περισσότεροι από 25000 συμπατριώτες μας πιστοποιήθηκε ότι χρωστούν στο δημόσιο κάτι παραπάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ. Η είδηση δεν είναι αυτή, αλλά το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν στην κατοχή τους παραπάνω από 100000 ακίνητα (κατά μέσο όρο 4 ο καθένας), αξίας 5 δισεκατομμυρίων ευρώ (κατά μέσο όρο 10πλάσιας αξίας από τις οφειλές. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι δεν πρόκειται κατά βάση για φουκαράδες που χρωστάνε 10 ή 15 χιλιάδες και επειδή δεν έχουν άλλους πόρους ή χάνουν το σπίτι τους ή πηγαίνουν φυλακή, αλλά για ανθρώπους που θα μπορούσαν απλά πουλώντας κάποιο ακίνητό τους να εξοφλήσουν το χρέος τους. Γιατί δεν το κάνουν; Μα φυσικά γιατί στην Ελλάδα η ατιμωρησία και οι σωστές γνωριμίες βασιλεύουν, οπότε μάλλον κάποια κορόιδα θα προχωρούσαν σε πώληση ακινήτων για να εξοφλήσουν το δημόσιο. Φυσικά έτσι στερούνται τα ταμεία 500 υπερπολύτιμα εκατομμύρια. Μάλιστα το ρεπορτάζ έλεγε ότι τα χρέη που άμεσα μπορούν να εισπραχθούν και δεν εισπράττονται ξεπερνάει το 1,5 δις ευρώ. Μιλάμε για βεβαιωμένα ποσά και όχι για εκτιμήσεις. Όπως βεβαιωμένη είναι και η φοροδιαφυγή των γιατρών του Κολωνακίου. Όλα αυτά πιστοποιούν ότι λεφτά υπάρχουν, ή τουλάχιστον μπορούν να βρεθούν. Και σαφώς αν θέλουμε να μιλάμε για κοινωνική δικαιοσύνη θα πρέπει να φροντίσει η κυβέρνηση ΑΜΕΣΑ πέρα από το να δείχνει την «καλή δουλεία» που κάνει δημοσιοποιώντας τις βεβαιωμένες παραβάσεις, να προχωρήσει σε άμεση είσπραξη των διαφυγόντων εσόδων που θα έπρεπε να έχει, αλλά έχουν γίνει οικόπεδα, εξοχικά ή απλά αποτελούν παχυλό κομπόδεμα μεγαλογιατρών, μεγαλοδικηγόρων και άλλων μεγαλο- που θεωρούν ότι χαλαρά μπορούν να κοροϊδεύουν με κάθε τρόπο το κράτος και να μην πληρώνουν μια. Γιατί από την μια μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι ο κοσμάκης έχει πειστεί για την ανάγκη λήψης μέτρων, μπορεί να είναι διατεθειμένος να υποστεί θυσίες χάνοντας μέρος από τον μισθό του και πληρώνοντας καπέλα στα καύσιμα, στο ΦΠΑ και σε όλα τα προϊόντα κατ’επέκταση, αλλά σαφώς δεν είναι διατεθειμένος να βγάζει το φίδι από την τρύπα συνεχώς. Η ανοχή θα τελειώσει σύντομα και θα θέλει να δει όλους αυτούς τους μεγάλους επιτέλους κάποια στιγμή να πληρώσουν είτε με τα πολλά τους τα λεφτά, είτε μπαίνοντας για κάποιο διάστημα στην φυλακή.