AIΣΧΟΣ!!!

Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες ειδήσεις για την υποτιθέμενη διαπραγμάτευση μεταξύ της κυβέρνησης και της περίφημης τρόικας των τεχνοκρατών του ΔΝΤ της Ευρωπαϊκής ένωσης. Μας γέμισαν με αυταπάτες, ότι η ελληνική πλευρά έχει ισχυρά επιχειρήματα, λες και δεν ξέραμε ότι οι κύριοι δεν χαρίζουν κάστανα. Προκειμένου να μας δανείσει το ΔΝΤ 10δις ευρώ με χαμηλό επιτόκιο, ποσό ίσο με τις δανειακές ανάγκες του Μαΐου, και η ευρωζώνη άλλα 100 δις με επιτόκιο όσο της Πορτογαλίας, ποσά που δεν μας χαρίζει κανένας και που θα αποπληρώσουμε με το παραπάνω, θα μας γίνει ο βίος αβίωτος για τα επόμενα υποτίθεται 3 χρόνια, αλλά στην πραγματικότητα για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον. Κόβεται 13ος και 14ος μισθός στο Δημόσιο. Πέραν δηλαδή της μείωσης που είχαμε μέχρι τώρα, θα πρέπει να προσθέσουμε και άλλο ένα 15% τουλάχιστον. Από το μέτρο δεν θα γλιτώσουν και οι συνταξιούχοι που το 60% από αυτούς ήδη έπαιρνε συντάξεις στα 700 ευρώ και κάτω. Πάνε και αυτοί!! Ακολουθεί ο ιδιωτικός τομέας που απ’ότι διαρρέεται θα κοπούν και εκεί οι δύο μισθοί αλλά θα ισχύσουν κάποια μπόνους (για τα οποία πολύ αμφιβάλλω), όμως επί της ουσίας θα υπάρξει μείωση των ετήσιων απολαβών, όλων των υπαλλήλων. Προφανών τα εκατομμύρια των συνταξιούχων και των υπαλλήλων θα αρχίσουν αιματηρές περικοπές μιας και τα πάγια έξοδά τους για δάνεια και λειτουργικά έξοδα όχι μόνο δεν θα μειωθούν αλλά φημολογούνται και αυξήσεις. Έτσι το επακόλουθο θα είναι να στενάξει η αγορά και να υποστούν ισχυρότατες πιέσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Η αύξηση της ανεργίας είναι δεδομένη. Όλα αυτά είναι επιταγές για μερικά δις, δανεικών επαναλαμβάνω. ΑΙΣΧΟΣ!!!
Φυσικά κανένα μέτρο για το κεφάλαιο. Ή μάλλον το αντίθετο. Οι επιχειρηματίες, οι μεγάλοι τουλάχιστον θα γλιτώσουν 15% από τους 2 μισθούς των υπαλλήλων τους (γιατί για τους μικρούς είπαμε, θα τους φάει η λιτότητα και αυτούς και τους υπαλλήλους τους). Δεν ακούσαμε τίποτε, ούτε συζητιέται κανένα μέτρο που θα φέρει πτώση τιμών στα βασικά αγαθά, για να μειωθούν οι απώλειες.
Άκουγα σήμερα ότι η Αγροτική Τράπεζα είχε 25% περίπου κέρδη, σε χρονιά κρίσης παρακαλώ. Όλοι οι Έλληνες έχουν δανειστεί. Άλλος κάρτες, άλλος στεγαστικό. Τα περιθώρια κερδών των τραπεζών είναι πολύ μεγάλα, από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Δεν θα ήταν απαραίτητο να γίνει μια κίνηση, ώστε την ώρα που όλοι οι μικρομεσαίοι αιμορραγούν, να μειωθούν τα περιθώρια κερδών όλων των τραπεζών από τόκους δανείων; Όχι κανένα μέτρο για αυτούς. ΑΙΣΧΟΣ!!!
Η κόντρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εντωμεταξύ συνεχίζεται για το ποιος φταίει περισσότερο, όμως και οι δύο συμφωνούν επί της ουσίας για την αναγκαιότητα των μέτρων. Τις ημέρες καταστροφής του Έλληνα μικρομεσαίου, πάνω από το πτώμα του μαλώνουν, χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι ότι η καταστροφή είναι αποτέλεσμα πολιτικών ετών και ετών, νοοτροπιών που και οι δύο ευνόησαν, έθρεψαν και δεν έκαναν την παραμικρή προσπάθεια αλλαγής. Δεν έχουν πάρει χαμπάρι για ότι συμβαίνει. ΑΙΣΧΟΣ!!!

Μαύρα χάλια...

Το διήμερο που ζήσαμε ήταν τραγικό. Άνοδος των spreads σε δυσθεώρητα επίπεδα, αυξημένο έλλειμμα από την eurostat κατά μια ακόμη μονάδα και φυσικά προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης. Τις δύο αυτές μέρες ακούστηκαν εκατέρωθεν κατηγορίες από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, κάτι που όχι μόνο δεν μπορεί να θολώσει το τοπίο, αλλά ξεκαθαρίζει ακόμη περισσότερο τις διαχρονικές ευθύνες που υπάρχουν για την κατάντια της χώρας.
Ξεκινάμε την χθεσινή ημέρα με την ανακοίνωση της eurostat για αναθεώρηση του ελλείμματος που είναι αυξημένο κατά μια περίπου μονάδα, στο 13,6%. Η ανακοίνωση εκτοξεύει τα spreads. Ο εκπρόσωπος της ΝΔ μας ανακοινώνει πως αν κυβερνούσε η ΝΔ το έλλειμμα θα έκλεινε στο 9%, δηλ. 4,5% κάτω, ή αλλιώς θα υπήρχε εξοικονόμηση κατά 8 δις ευρώ. Πως θα γινόταν αυτό; Μας το είπε και αυτό. Με τα μέτρα που προεκλογικά είχε ανακοινώσει ο πρώην πρωθυπουργός δηλαδή με το πάγωμα των μισθών (που στην πραγματικότητα εξοικονομεί λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ) και την τακτοποίηση των ημιυπαιθρίων από την οποία τα έσοδα ήταν μερικές χιλιάδες ευρώ, μιας και ούτε 10 ήταν οι πολίτες που οικιοθελώς έτρεξαν να τακτοποιήσουν το ζήτημα με τους παράνομα κλεισμένους ημιυπαίθριους. Αργότερα μπορεί να υπήρχε επέμβαση της πολεοδομίας για τακτοποίηση όλων των εκκρεμοτήτων αλλά αυτό σαφώς δεν θα γινόταν μέσα στο 2009. Μέγιστη κοροϊδία λοιπόν από την ΝΔ. Ήταν απλά αδύνατο το έλλειμμα να βρίσκεται στο 9% με τα μέτρα της.
Ερχόμαστε στην σημερινή μέρα…Όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση ήταν μονόδρομος η προσφυγή στον μηχανισμό, όμως σαφώς ο μηχανισμός δεν είναι τόσο αθώος και ευρωπαϊκός όπως εμφανίζεται από την κυβέρνηση. Οι ευρωπαίοι ουσιαστικά απαιτούν ότι και το ΔΝΤ. Οι υπουργοί δεν φαίνονται να μπορούν να εφαρμόσουν την πολιτική που ίσως να είχαν στο μυαλό τους και απ’ότι φαίνεται αργά αλλά με βεβαιότητα θα υλοποιήσουν τελικά της επιταγές και του ΔΝΤ και των Βρυξελών. Η εθνική κυριαρχία χάθηκε. Δεν θα έχουμε λόγο για όσα συμβαίνουν στην χώρα μας. Αυτό το έχουν καταλάβει οι πάντες και είναι καταφανέστατη η αγωνία της διαφαινόμενης εθνικής ήττας στα πρόσωπα όσων υπουργών έχουν εμφανιστεί στην τηλεόραση, όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Και σαφώς είναι ψέμα να προσπαθούν να μας πείσουν για την δυνατότητα διαπραγμάτευσης των επιταγών ειδικά του ΔΝΤ και για οριοθέτηση κόκκινων γραμμών. Επίσης απ’ότι φαίνεται ο μηχανισμός μόνο έτοιμος και άμεσα διαθέσιμος δεν είναι. Οι Γερμανοί αντιδρούν έντονα ακόμη και με το δεδομένο κέρδος που θα τους αποφέρει ο δανεισμός (δανείζονται με 3% και θα μας δανείσουν με 5%) και είναι σαφώς αιφνιδιασμένοι, οι δε λεπτομέρειες για το ευρωδάνειο δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Η κυβέρνηση υποτίθεται θα τα έβγαζε πέρα χωρίς να κάνει χρήση του μηχανισμού, όλοι μας έλεγαν ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Αυτά μόλις μια εβδομάδα πριν. Ίσως να ήταν στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού με τις αγορές, όμως μάλλον θα έπρεπε να εκτιμήσουν καλύτερα ότι οι αγορές δεν χαμπαριάζουν από μπλόφες. Και εκεί είναι η ευθύνη του ΠΑΣΟΚ. Δεν εκτίμησε σωστά ότι δεν είχαμε το πάνω χέρι. Το αντίθετο μάλιστα….
Νομίζω ότι ο μηχανισμός αυτός καθαυτός μας έκανε κακό, υπό την έννοια ότι προκαλέσαμε τις αγορές να δοκιμάσουν τις αντοχές μας. Επίσης η εμπλοκή του ΔΝΤ ήταν μια μεγάλη ήττα. Θα μου πείτε ότι εδώ που φτάσαμε δεν γινόταν τίποτε άλλο, αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε να παλέψουμε με νύχια και με δόντια το πρόβλημα να το κρατήσουμε εντός Ευρώπης. Θα έπρεπε να τους πείσουμε ο μηχανισμός να είναι αμιγώς ευρωπαϊκός. Σε τελική ανάλυση οι ευρωπαίοι εταίροι μας όπως είπα κερδισμένοι βγήκαν. Σαν αντάλλαγμα έπρεπε να απαιτήσουμε την μη εμπλοκή του ΔΝΤ στο οικονομικό σκέλος της βοήθειας. Αυτό θα ήταν μια νίκη σε αντίθεση με ότι ζούμε, που είναι επιβίωση μεν αλλά με ταπεινωτικούς όρους.
Μπαίνουμε σε μια μαύρη περίοδο, όμως κανένας μέχρι τώρα δεν έχει αναλάβει την παραμικρή ουσιαστική ευθύνη για το κακό που θα ζήσουμε. Το μόνο που κάνουν οι κυβερνόντες οι νυν και οι πρώην είναι να εκτοξεύουν κατηγορίες για τους άλλους. Ούτε ανάληψη ευθυνών, ούτε προτάσεις, ούτε πολιτικό παράστημα. Αλλά τέτοιοι που είμαστε μάλλον μας αξίζουν….

Όχι στον νέο τρόπο πρόσληψης των εκπαιδευτικών

Πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκαν οι βασικοί άξονες του πολυνομοσχεδίου για την εκπαίδευση. Μια ακόμη αλλαγή στις τόσες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια με σκοπό το σχολείο να γίνει πιο παραγωγικό και η διαδικασία της μάθησης να εναρμονιστεί με τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Τα σχέδια στα λόγια τουλάχιστον φαντάζουν πολύ όμορφα, αλλά μήπως οι προηγούμενες προσπάθειες στερούνταν παρόμοια γαρνιτούρα;
Το θέμα που προκάλεσε μεγαλύτερη συζήτηση όμως είναι ο τρόπος πρόσληψης των εκπαιδευτικών. Θα γίνεται σε 3 χρόνια αποκλειστικά μέσω ΑΣΕΠ. Να θυμίσω ότι κάτι τέτοιο σχεδιαζόταν να γίνει και με την μεταρρύθμιση Αρσένη το 1997, όπου υπήρχε ο σχεδιασμός μετά από 5 χρόνια να καταργηθεί η τότε επετηρίδα και η πρόσληψη των εκπαιδευτικών να γίνεται αποκλειστικά μέσω ΑΣΕΠ. Μάλιστα τότε υπήρχε συζήτηση κατά πόσο το ΑΣΕΠ μπορεί να κρίνει με τις εξετάσεις του την ικανότητα διδασκαλία ενός ατόμου. Τελικά τα σχέδια του Αρσένη ανατράπηκαν με την δημιουργία διαφορών πινάκων με εκπαιδευτικούς που είχαν προϋπηρεσία 16 μηνών και στην συνέχεια 24 και 30 μηνών καθώς και ο ενιαίος πίνακας που στον οποίο εντάσσονταν οι εκπαιδευτικοί ανάλογα με την προϋπηρεσία που είχαν και την επιτυχία τους στους δυο προηγούμενους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Από τον ενιαίο πίνακα διορισμός διορίζονταν το 40% του συνόλου των καθηγητών. Το σύστημα αυτό ήταν και το δικαιότερο μιας και έδινε την ευκαιρία σε όλους τους καθηγητές και κυρίως στους νέους να διεκδικήσουν μέσω διαγωνισμού μια θέση στην δημόσια εκπαίδευση, ενώ συνάμα έδινε και την ευκαιρία σε κάποιον αποκτώντας προϋπηρεσία (που στις περισσότερες περιπτώσεις ξεκινούσε ύστερα από κάποια επιτυχία στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ), να διοριστεί μετά από κάποια χρόνια δουλειάς ως μόνιμος εκπαιδευτικός. Το σύστημα αυτό είχε ένα αγκάθι που παρέκαμπτε την αξιοκρατία. Ήταν η ενισχυτική διδασκαλία (ή αλλιώς ΠΔΣ). Πολλοί κατάφερναν να πάρουν μια αξιοσέβαστη προϋπηρεσία ως ωρομίσθιοι καθηγητές στον θεσμό, να ανέβουν αρκετά στον ενιαίο πίνακα και να διοριστούν μετά από κάποια χρόνια χωρίς κανέναν πραγματικά κόπο. Το πρόβλημα ήταν ότι για την πρόσληψη στην ΠΔΣ δεν υπήρχαν (ή τουλάχιστον δεν εφαρμοζόταν) αντικειμενικά κριτήρια. Αυτό το ήξερε η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και το διόρθωσε στην αρχή της νέας χρονιάς όπου έθεσε ως μοναδικό κριτήριο δημιουργίας πίνακα για την πρόσληψη στην ΠΔΣ, τον χρόνο κτίσης πτυχίου. Αντί να γίνει μια προσπάθεια για να κοπούν τα όποια παραθυράκια σε ένα σύστημα που ήταν αποδεκτό από όλους, αποφασίστηκε ως μέθοδος θεραπείας του πονοκεφάλου…..ο αποκεφαλισμός. Έτσι γυρίσαμε δέκα χρόνια πίσω και στις αντιδράσεις που υπήρχαν τότε και καλώς για την κατάργηση της επετηρίδας. Υπάρχουν εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες καθηγητές που με κόπο και συμμετοχή και επιτυχία σε διαδοχικούς διαγωνισμούς κατάφεραν να βρεθούν σε μια αξιόλογη θέση του ενιαίου πίνακα και που πίστεψαν ότι σε 3-5 χρόνια θα καταφέρουν να διοριστούν επιτέλους. Πολλοί από αυτούς αποδέχθηκαν 6-10 ώρες σε σχολεία νησιών, δυσπρόσιτων περιοχών και περιοχών μακριά από το σπίτι τους με απολαβές που δεν ξεπερνούν τα 350 ευρώ μηνιαίως, παράτησαν για τα χρήματα αυτά οικογένεια και δουλειά. Είναι τουλάχιστον απάνθρωπο να έρθει το νέο νομοσχέδιο και να στερήσει στους μισούς από αυτούς την πρόσληψη τους στην δημόσια εκπαίδευση. Αυτοί οι άνθρωποι επένδυσαν κάπου, όχι σε κάτι ουτοπικό, αλλά σε κάτι που πήγαζε από την νομοθεσία την οποία οι περισσότεροι σεβάστηκαν και δεν παρέκαμψαν. Είμαι γενικά της άποψης ότι οι ακραίες καταστάσεις και αποφάσεις είναι σίγουρα χειρότερες από τις μέσες λύσεις. Εδώ μια μέση λύση με τρωτά σίγουρα σημεία καταργήθηκε για μια ακραία και απόλυτη διαδικασία. Οι αντιδράσεις είναι απολύτως δικαιολογημένες.

Η πολιτική των διαρροών

Η πολιτική των διαρροών βρήκε εφαρμογή σε μεγάλη κλίμακα με την προηγούμενη κυβέρνηση και ειδικά όσο κινούσε τα νήματα ο κ.Ρουσόπουλος. η τακτική ήταν απλή. Κάποιοι του στενού κύκλου μιλούσαν σε δημοσιογράφους, το όποιο θέμα γινόταν είδηση, όχι όμως επίσημη. Στη συνέχεια μετρούσαν αντιδράσεις. Έβλεπαν την αντίδραση των σχολιαστών των δελτίων ειδήσεων και άλλων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών, παίρνανε μετρήσεις gallop και αναλόγως η είδηση ανακοινώνονταν επίσημα ή απλά παρέμενε ως φήμη. Η πολιτική αυτή είχε αποτελέσματα μιας και τα πρώτα 3 χρόνια η ΝΔ δεν είχε καταγράψει κάποια ουσιαστική φθορά. Η πολιτική αυτή επιλογή με έβρισκε αντίθετο μιας και θεωρώ ότι κάθε κυβέρνηση πρέπει να έχει ξεκάθαρη πολιτική και να παίρνει αποφάσεις αφού πρώτα τις μετρήσει πολύ καλά και εξετάσει όλες τις παραμέτρους. Γι’αυτό εξάλλου υπάρχουν –υποτίθεται- και οι σύμβουλοι που είναι –υποτίθεται- σοφότεροι από εμάς.
Η πολιτική αυτή συνεχίζεται δυστυχώς και με την σημερινή κυβέρνηση που σε αρκετές περιπτώσεις έχει αφήσει να διαρρεύσουν νέα τα οποία ανάλογα με τις αντιδράσεις είτε επισημοποιούνται είτε αποσύρονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το νέο φορολογικό νομοσχέδιο όπου τα τεκμήρια και οι διάφορες φορολογικές κλίμακες άλλαζαν από μέρα σε μέρα, αφού πρώτα δινόταν ως διαρροές και στη συνέχεια αποσύρονταν ύστερα από τα σχόλια δημοσιογράφων και προέδρων φορέων και οργανισμών. Οι τηλεσχολιαστές συνεχίζουν να καθορίζουν σε κάποιες περιπτώσεις που θα πάει η βάρκα και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι διαρροές προέρχονται συνήθως για ζητήματα συγκεκριμένων υπουργείων και κυρίως του υπουργείου οικονομικών. Αυτό δείχνει ότι κάποιες ομάδες δεν δουλεύουν καλά και δεν έχουν σιγουριά στις αποφάσεις τους. Πρέπει να συντονιστούν καλύτερα να αφουγκραστούν την κοινωνία, να διαβουλευτούν πραγματικά μαζί της και όχι τύποις και να αφήσουν την πολιτική των διαρροών στην άκρη, που είναι μεν ασφαλής, αλλά δεν χαρακτηρίζει μια στιβαρή κυβέρνηση που ξέρει τι θέλει και πώς να το πετύχει. Λιγότερο παρασκήνιο λοιπόν και πολύ δουλειά…

Τα Ελευθέρια της Αλεξανδρούπολης και οι Πανελλαδικές εξετάσεις

Το πρώτο θέμα του δελτίου ειδήσεων της ΔΕΛΤΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ την Δευτέρα 5 Απριλίου 2010, ήταν η ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Έβρου κ.Δερμεντόπουλος αναφορικά με το γεγονός ότι η 14η Μαΐου ημέρα έναρξης των πανελλαδικών εξετάσεων συμπίπτει με τον εορτασμό των Ελευθερίων στις πόλεις της Κομοτηνής και της Αλεξανδρούπολης. Ερωτάτε λοιπόν η Υπουργός Παιδείας τι θα γίνει με την αποζημίωση των εκπαιδευτικών που θα εμπλέκονται στις εξετάσεις παρόλο που είναι ημέρα αργίας για αυτούς. Θα πληρωθούν υπερωριακά; Επίσης επισημαίνει ότι δεν είναι σωστό να στερηθεί από τους μαθητές και ειδικά τους σημαιοφόρους και τους παραστάτες να παρελάσουν τιμώντας έτσι την γιορτή αυτή. Μάλιστα σε τηλεφωνική παρέμβασή του εγκαλεί το Υπουργείο Παιδείας, είτε επειδή δεν γνώριζε την ύπαρξη της γιορτής, είτε επειδή παρότι το γνώριζε όρισε ημερομηνία διεξαγωγής των ανήμερα της τοπικής γιορτής. Σαφώς είναι ένα θέμα η υπερωριακή αποζημίωση των εμπλεκομένων εκπαιδευτικών, όπως και είναι σωστό να μην στερηθούν οι σημαιοφόροι την τιμή να παρελάσουν την ημέρα αυτή. Το πρώτο είναι σαφώς θέμα του υπουργείου και νομίζω ότι θα αντιμετωπιστεί με την χορήγηση υπερωριακής αποζημίωσης, ενώ το δεύτερο μάλλον λύνεται με την μετάθεση της παρέλασης κατά μια ώρα, έτσι ώστε τα παιδιά να προλάβουν την παρέλαση. Αυτό που όμως μου προκάλεσε εντύπωση είναι το ύφος του βουλευτή, όπως και το γεγονός ότι παρουσίασε το περιστατικό ως ιδιαίτερα υποτιμητικό για την περιοχή. Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο βρήκα ότι ολόκληρη η Κέρκυρα γιορτάζει στις 21 Μαΐου της ένωση της με την Ελλάδα, ο Μιστράς το ίδιο στις 29 Μαΐου και ένα σωρό πόλεις έχουν Πολιούχους και άρα επίσημες αργίες την ημέρα αυτή. Να θυμίσω ότι και φέτος όπως και κάθε σχεδόν χρόνο η 21η και η 29η Μαΐου είναι ημέρες διεξαγωγής εξετάσεων. Έμαθα μάλιστα ότι πολιούχος της Λάρισας είναι ο Άγιος Αχίλλειος που γιορτάζεται στις 15 Μαΐου, ημέρα έναρξης των εξετάσεων πέρυσι. Άρα κ.Δερμεντζόπουλε το πρόβλημα δεν είναι ότι το υπουργείο μας υποτίμησε. Όποτε και να οριζόταν οι πανελλαδικές εξετάσεις, όλο και θα συνέπιπταν ημερολογιακά με κάποια τοπική γιορτή ή αργία. Αυτό σαφώς θα έπρεπε να το γνωρίζετε όπως θα έπρεπε να γνωρίζετε και τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε στις άλλες περιοχές εδώ και πολλά χρόνια και να κάνετε τις προτάσεις σας στους τοπικούς φορείς για την αντιμετώπιση των όποιων δυσκολιών υπάρχουν που συμφωνώ ότι υπάρχουν. Θεωρώ λοιπόν ότι η κατάθεση της ερώτησης είναι άστοχη, αλλά και άκαιρη έλεγα. Θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να κατατεθεί ερώτηση αν δεν αποζημιωνόταν υπερωριακά οι εκπαιδευτικοί, αν δεν γινόταν δηλαδή από την πλευρά του υπουργείου το αυτονόητο. Η κατάθεση της ερώτησης είχε σαφώς πολιτική σκοπιμότητα, είναι όμως άνευ ουσίας.

Οι 30 φοροφυγάδες του Κολωνακίου. Μόνο αυτοί;

Ξαναβγήκαν στο προσκήνιο οι γιατροί του Κολωνακίου. Πολλοί εξ’αυτών δήλωναν πενιχρά εισοδήματα που σε μερικές περιπτώσεις ήταν και κάτω από 1000 ευρώ ετησίως. Μετά από αλλεπάλληλους ελέγχους και αφού στο στόχαστρο είχαν μπει 90 από αυτούς, διαπιστώθηκε ότι οι 30 δεν έκοβαν αποδείξεις 3 και 4 φορές. Παρά το γεγονός ότι γνώριζαν ότι έχουν μπει στο στόχαστρο της εφορίας συνέχισαν να μην κόβουν αποδείξεις ίσως επειδή τα πρόστιμα να τους έρχονται φθηνότερα από τους φόρους που θα έπρεπε να πληρώνουν. Όμως κακώς στοχοποιούνται μόνο αυτοί οι 30. Μεγαλογιατροί υπάρχουν παντού, σε κάθε πόλη και σε άλλες συνοικίες των Αθηνών προφανώς και φυσικά δεν είναι μόνο επαγγελματίες αυτού του κλάδου που δηλώνουν πενιχρά εισοδήματα, όμως ζουν πλουσιοπάροχα. Δεν είναι δυνατόν να έχεις 4-5 υπαλλήλους, να νοικιάζεις γραφεία με κόστος χιλιάδες ευρώ, να έχεις πολυτελή σπίτια και αυτοκίνητα, και να φαίνεται ότι ζεις με 500 ευρώ τον μήνα. Φυσικά οι περιπτώσεις αυτές είναι μερικές χιλιάδες, ίσως και δεκάδες χιλιάδες, πάντως σίγουρα πολλαπλάσιες από τις 30 βεβαιωμένες περιπτώσεις των γιατρών. Επειδή μάλιστα τα πρόστιμα και οι διάφοροι διακανονισμοί είναι ένα χάδι για τους περισσότερους από αυτούς είναι άμεση ανάγκη να υπάρξουν σκληρές ποινές για τους παραβάτες. Εννοώ αυτούς που συνειδητά δεν κόβουν αποδείξεις και που ζουν πλούσια, και όχι για έναν μεροκαματιάρη που έχει ένα μαγαζάκι και που πολλές φορές με το πρώτο σφάλμα εξαντλείται όλη η αυστηρότητα του κράτους επάνω του. Δεν λέω, όταν κάνεις μια παράβαση πρέπει να τιμωρείσαι, όμως τα πρόστιμα πρέπει να είναι κλιμακωτά. Πρέπει επίσης να πολλαπλασιαστούν οι υπάλληλοι της υπηρεσίας ειδικών ελέγχων για να μπορούν να πραγματοποιούν πολλαπλάσιους ελέγχους. Ίσως μόνο με τον φόβο να υπάρξει μια συγκράτηση της μάστιγας της φοροδιαφυγής γιατί συλλογική ευθύνη και συνείδηση δεν υπάρχει.