Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Τα γεράκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Γνωρίζαμε και το ακούγαμε συχνά πυκνά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε λόγο για πολλά πράγματα που συμβαίνουν σε μια χώρα. Και αυτό είναι κάπου λογικό μιας και ως ένωση πρέπει να υπάρχουν στα κράτη μέλη κάποιο κοινοί κανόνες. Όμως τους τελευταίους μήνες στο όνομα της προσαρμογής της οικονομίας μας οι παρεμβάσεις πολλών τεχνοκρατών της ΕΕ είναι τόσο ωμές που πραγματικά χάνουμε την κυριαρχία μας όπως λέει και ο Πρωθυπουργός. Αρχικά η κυβέρνηση ήθελε η προσαρμογή να γίνει σε 4 χρόνια για να είναι ηπιότερη. Μας επέβαλλαν την τριετία για την μείωση του ελλείμματος. Είπαμε στην συνέχεια ότι θα υπάρξει πάγωμα στους μισθούς άνω των 2000 ευρώ, και υπό τις πιέσεις της ΕΕ όχι μόνο οι μισθοί πάγωσαν, αλλά τελικά μειώθηκαν τα επιδόματα. Θελήσαμε να σώσουμε τον 14ο μισθό, και πήραμε και στο θέμα αυτό μια μεγαλοπρεπή άρνηση. Και να θυμηθείτε ότι επίκειται και μεγαλύτερη μείωση στα δώρα και τα επιδόματα τώρα που έγινε η αρχή. Το βασικό επιχείρημα των ευρωπαίων είναι ότι στις περισσότερες χώρες της ΕΕ δεν υπάρχει 13ος και 14ος μισθός, όμως οι ετήσιες απολαβές τους πολλές φορές είναι παραπάνω από διπλάσιες.
Το κλιμάκιο των ελεγκτών της ΕΕ χωρίς πολλά πολλά μας είπε ότι ο στόχος για αύξηση των εσόδων κατά 1 δις ως αποτέλεσμα της πάταξης της φοροδιαφυγής δεν είναι εφικτός και επέβαλαν νέες αυξήσεις στα καύσιμα για να φτάσουν και αυτά στα ευρωπαϊκά επίπεδα. Απαιτούν την αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67 χρόνια όταν βλέπουν ότι τρέχουν οι διαδικασίες για περικοπή πρόωρων συντάξεων και αύξηση του μέσου όρου ηλικίας συνταξιοδότησης. Ενώ δηλαδή κάτι κινείται στο ασφαλιστικό αυτοί ζητούν επιτακτικά το απόλυτο. Μέσα σε όλα φέρνουν στο τραπέζι και σίγουρα θα πιέσουν πολύ για να το πετύχουν, την κατάργηση του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, την κατάργηση του μάξιμουμ ποσοστού απολύσεων και γενικά αρχίζουν να έχουν επιτακτικά απαιτήσεις για εσωτερικά μας ζητήματα, που κατά την δική τους έννοια πιθανώς να σημαίνει τόνωση της οικονομίας, αλλά σίγουρα όλα αυτά αποτελούν μια νεοφιλελεύθερη πολιτική που επουδενί πρέπει να υιοθετείται από τα κράτη μέλη κυρίως γιατί οι πολίτες ψηφίζουν τα κόμματα για να εφαρμόσουν την δική τους πολιτική. Αν οι πολιτική για την οικονομία, για το ασφαλιστικό, για εργασιακά ζητήματα επιβάλλεται από την ΕΕ τότε όντως κατά μια έννοια χάνουμε την εθνική μας κυριαρχία. Δεν ψηφίσαμε τον Όλι Ρεν για πρωθυπουργό, ούτε και τους τεχνοκράτες των Βρυξελών. Η επιτήρηση είναι καλό να υπάρχει διότι με μπαμπούλα μόνο ο Έλληνας μπορεί να συμμορφωθεί, αλλά είναι άλλο η στενή επιτήρηση και άλλο η δοθείσης ευκαιρία παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους μέλλους. Για να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια μας θα πρέπει το συντομότερο δυνατόν να υλοποιηθεί ότι χρειάζεται για να βγούμε από την κρίση για να αρχίσουμε να λέμε και ΟΧΙ σε κάθε αντιλαϊκή απαίτηση του κ.Ρεν και των υπολοίπων χαρτογιακάδων της ΕΕ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου