Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Λειτουργία (;) ελεγκτικών μηχανισμών

Πριν λίγες μέρες ήρθαν στο φως της δημοσιότητας στοιχεία από τον έλεγχο που έγινε αναφορικά με δαπάνες σε νοσοκομεία. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά μιας και είδαμε ότι πολλά υλικά τιμολογούνται έως και πάνω από 10 φορές περισσότερο σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ και σταθερά πολύ παραπάνω από τις αντίστοιχες τιμές στην Κύπρο. Η συνέπεια (και) από αυτό είναι ότι διπλασιάστηκαν την τελευταία πενταετία οι ετήσιες δαπάνες των νοσοκομείων. Δεν θα παραθέσω αναλυτικά τα στοιχεία που αναφέρονται στο ΒΗΜΑ της Κυριακής σε δισέλιδο ρεπορτάζ. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι το ερέθισμά για την έρευνα αυτή, την κινητοποίηση του Υπουργείου Υγείας την προκάλεσε η αντίστοιχη έρευνα των ελεγκτών της ΕΕ. Αυτοί ήταν που ξετρύπωσαν τα υπέρογκα χρέη και αυτοί μας επέβαλλαν και ορθώς την μείωσή τους. Ήρθαν για 15 μέρες κι ανακάλυψαν πράγματα για τα οποία χαλαρά κανένας δεν έκανε τίποτα, αποδεικνύοντας ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους είναι σε χειμερία νάρκη. Γενικώς τελευταία έρχονται στο φως της δημοσιότητας σκάνδαλα, άλλα μικρά και άλλα μεγαλύτερα που αφορούν την τελευταία –σεμνή και ταπεινή- διακυβέρνηση. Δεν υπήρχαν σκάνδαλα και επί ΠΑΣΟΚ ή έπαψαν να υπάρχουν και τώρα; Σαφώς και υπήρχαν και λογικά συνεχίζουν να υπάρχουν, μόνο που κανένας δεν μπορεί να τα βεβαιώσει με ακρίβεια πέρα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι όλοι έκλεβαν. Το δυστύχημα είναι ότι μόλις τώρα άρχισαν να κινητοποιούνται κάποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί και να αποκαλύπτουν πράματα και θάματα. Μόνο που για να είναι αξιόπιστοι και ανεξάρτητοι θα πρέπει να μην κλείνουν τα μάτια και σε όσα γίνονται και με την σημερινή κυβέρνηση. Αν θέλουμε να είναι αξιόπιστοι οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί πρέπει να ανακαλύψουν και να ξηλώσουν όλους εκείνους που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, γαλάζιους και πράσινους. Βεβαίως δεν φτάνουν οι καταγγελίες και η βεβαίωση των παραβάσεων, αλλά και η διόρθωση τους. Οι φαρμακευτικές εταιρίες και οι εταιρίες προμήθειας νοσοκομειακών υλικών κάνουν πάρτι στα νοσοκομεία. Χαίρω πολύ, αλλά θα γίνει κάτι ώστε να μην συνεχίζουν να πλουτίζουν κάποιοι εις βάρος του ελληνικού δημοσίου; Γιατροί (και όχι μόνο) φοροδιαφεύγουν βεβαιωμένα. 30 δις ευρώ είναι βεβαιωμένα από την δικαιοσύνη, αλλά ανείσπρακτά. Θα γίνουν άμεσα κάποιες κινήσεις για να εισπραχθούν; Πρέπει επιτέλους οι μηχανισμοί να λειτουργήσουν για τον σκοπό που υπάρχουν ώστε να μην είναι η προσωρινή τους λειτουργία ένα απλό επικοινωνιακό τρικ για μικροκοματικούς σκοπούς…

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Παραίτηση Γκερέκου

Ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση της κυβέρνησης, όταν ο σύζυγος μιας υπουργού της, εμπλέκεται σε ένα σοβαρό φορολογικό αδίκημα; Η απάντηση είναι να την αποπέμψει ή να δεχτεί την παραίτηση της. Όπως και έγινε. Οποιαδήποτε άλλη αντίδραση θα ήταν βαρύτατο πολιτικό ολίσθημα, ειδικά όταν μια από τις κυριότερες επιδιώξεις της κυβέρνησης είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής. Συνέβη λοιπόν το αυτονόητο. Η παραίτηση της κ.Γκερέκου έγινε αποδεκτή. Δυστυχώς όμως η αυτονόητη αυτή κατάληξη αποτελεί εξαίρεση μεταξύ άλλων δεκάδων περιπτώσεων οι οποίες κουκουλώθηκαν διότι δήθεν δεν υπήρχαν πολιτικές ευθύνες. Η έννοια της πολιτικής ευθύνης είχε χαθεί, ενώ για ευθιξία ούτε λόγος. Για να παραιτηθεί η να αποπεμφθεί ένας υπουργός ή ένας βουλευτής, συνήθως θα πρέπει ο κόμπος να φτάσει στο χτένι. Αυτή ήταν η πάγια πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης και φυσικά το πλήρωσε ακριβά. Παραλίγο η υπόθεση της κ.Γκερέκου να είχε αντίστοιχη εξέλιξη. Πήγε να περάσει η γραμμή ότι άλλο ο πολιτικός και άλλο ο σύζυγος του ή ότι το προ εγγάμου βίου παρελθόν του συζύγου δεν ενοχοποιεί τον πολιτικό. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι πέρα ως πέρα λανθασμένο. Το δυσάρεστο στην όλη υπόθεση είναι ότι η λογική αυτή όχι μόνο συζητήθηκε αλλά παραλίγο να επικρατούσε κιόλας. Ευτυχώς έγινε τελικά το αυτονόητο. Οι βεβαιωμένες παραβάσεις του κ.Βοσκόπουλου ήταν σαφώς εις γνώσιν της κ.Γκερέκου. Ως εκ τούτου ήταν συνένοχος στην παράβαση του άντρα της.
Καθυστέρησε η κυβέρνηση να κάνει δεκτή την παραίτηση Γκερέκου; Θα μπορούσε να δράσει και γρηγορότερα, όμως έστω και η αυθημερόν απομάκρυνση της (τέως) υφυπουργού είναι θετική, αν αναλογιστούμε τι συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Σήμερα το πρωί συνάντησα έναν γνωστό μου στην εφορία. Ήταν έξαλλος και δικαίως. Δεν μπορεί μου λέει να ζητάς από τον κόσμο να σφίξει το ζωνάρι, να πληρώνει τους φόρους του κανονικά, να έχει φορολογική συνείδηση, όταν ο άντρας μέλους της κυβέρνησής σου χρωστάει 5,5 εκατομμύρια ευρώ. Δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω. Και εδώ είναι η μεγάλη ευθύνη και του ΠΑΣΟΚ και της κ.Γκερέκου. Δεν μπορεί να μοιράζεσαι τη στέγη με έναν μεγάλο φοροφυγά και ταυτόχρονα να είσαι μέλος μιας κυβέρνησης που θέλει να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή. De facto η κ.Γκερέκου είχε αποτύχει. Από την άλλη και το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό με τα στελέχη του αν δεν θέλει να έχει την τύχη των προηγούμενων. Γενικά πρέπει πρώτα να κοιτάς το σπίτι σου και στη συνέχεια όλους τους άλλους. Πρέπει πρώτα να εξασφαλίσεις την τήρηση κάποιων κανόνων από τα στελέχη σου και μετά να απευθυνθείς στην κοινωνία δίνοντας το καλό παράδειγμα. Αυτό θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από εδώ και πέρα.
Μια άλλη διάσταση του θέματος είναι ότι ο κ.Βοσκόπουλος, είτε με την ιδιότητα του γνωστού τραγουδιστή, είτε με αυτήν του συζύγου πολιτικού, κατάφερε επί 17 χρόνια και αφού πέρασαν διάφορες κυβερνήσεις, να μην έχει πληρώσει το χρέος του και να μην έχει δημευθεί η περιουσία του,. Γι’αυτό άλλωστε και διατάχθηκε ΕΔΕ από το υπουργείο οικονομικών. Την ίδια ώρα χιλιάδες πολίτες χάνουν το ένα και μοναδικό περιουσιακό τους στοιχείο για μια οφειλή λίγων χιλιάδων ευρώ. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που προσωπικά με εξοργίζει στην υπόθεση αυτή. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι αν έχεις το κατάλληλο όνομα και τις κατάλληλες διασυνδέσεις δύσκολα τιμωρείσαι στην χώρα αυτήν.

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Κόστος της διαδικτυακής πύλης της βουλής

Εδώ και καιρό κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ότι το κόστος της διαδικτυακής πύλης της βουλής ξεπερνά το 1 εκατ. ευρώ. Πριν λίγες μέρες μου εστάλη η ερώτηση που υπέβαλε για το θέμα αυτό ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Βελόπουλος που ερωτά αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα το ποσό των 1.120.000 ευρώ που δαπανήθηκε για τον σκοπό αυτό. Η απάντηση του κ.Πετσάλνικού είναι καταφατική. Από την μια λέει ότι το θέμα ξεκίνησε επί της προεδρίας της κ.Μπενάκη και ολοκληρώθηκε κατά την θητεία του κ.Σιούφα, από την άλλη τονίζει ότι το 80% του ποσού δόθηκε από κοινοτικούς πόρους και το υπόλοιπο 20% από κρατικούς.
Η πρώτη παρατήρηση (που κάνει και στην ερώτηση του ο κ.Βελόπουλος) είναι ότι το ποσό είναι εξωφρενικό μιας και στην αγορά το κοστολόγιο για μια μεγάλη ιστοσελίδα είναι κάπου 20.000 ευρώ. Αντί για αυτό το ποσό κάποιοι φάγανε σεμνά και ταπεινά 800.000 ευρώ από κοινοτικούς πόρους. με αποτέλεσμα να δικαιώνονται έτσι όλοι όσοι εκτός Ελλάδας έλεγαν ότι οι επιδοτήσεις στην Ελλάδα τρώγονται. Βεβαίως τζάμπα σπαταλήθηκαν και 200.000 ευρώ από κρατικούς πόρους. Θα γίνει αλήθεια κάποια έρευνα επ'αυτών είτε από την βουλή είτε από κάποιον εισαγγελέα; Διότι η απάντηση του κ.Πετσάλνικου είναι μεν χωρίς υπεκφυγές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθεί ένα τέλος στο θέμα. Τέλος του στυλ, έγινε και τελείωσε, τι να κάνουμε τώρα. Όχι..σιγά-σιγά πρέπει να δίνονται και ουσιαστικές απαντήσεις. ποίος έδωσε αυτά τα χρήματα, γιατί τα έδωσε και φυσικά που πήγαν...

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Ψήφος κατά συνείδηση...

Ήταν ένα κρίσιμο τεστ για τα δύο μεγάλα κόμματα. Και οι δύο βλέπουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις να πέφτουν θεαματικά. Το ΠΑΣΟΚ σίγουρα έχει πάρει το μήνυμα. Το πολιτικό κόστος είναι ήδη μεγάλο, οι αντιδράσεις πολλές και οι φωνές για αθέτηση προεκλογικών υποσχέσεων και για σκληρή αντιλαϊκή πολιτική ακούγονται πλέον έντονα και από τους ψηφοφόρους του. Η ΝΔ προσπαθεί να βρει την ταυτότητά της. Έχει το βάρος της προηγούμενης διακυβέρνησης, έχει μεγάλη ευθύνη για τα χάλια της οικονομίας. Αυτό το ξέρουν στην Ρηγίλλης αλλά πρέπει να κοιτάξουν και μπροστά, να γυρίσουν σελίδα και να κάνουν αντιπολίτευση. Μέσα στην κρίση που περνάνε και οι δύο ήταν επιβεβλημένη η κομματική πειθαρχία. Πώς όμως μπορεί να πειθαρχήσει ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που νιώθει και δικαίως ότι αναιρούνται πλήρως τα πιστεύω του και όλα όσα του έδωσαν την δύναμη να αγωνίζεται; Μόνο τρεις άκουσαν την καρδιά τους και πήραν αποστάσεις. Δεν γίνανε κοινωνοί στο έγκλημα εκφράζοντας το λαϊκό αίσθημα. Αυτό το πληρώσανε με περιθωριοποίηση. Το να είσαι φωνή του λαού είναι επιζήμιο μερικές φορές. Κρίμα….
Όσο για την Μπακογιάννη τι να πούμε. Δοκίμαζε συνεχώς τις αντοχές του Σαμαρά προκαλώντας. Ίσως και να πίστευε ότι τα μέτρα ήταν αναπόφευκτα και ακολούθησε και αυτή την συνείδησή της. Την έφαγε και αυτήν το σκοτάδι, ανοίγοντας παράλληλα και το δρόμο για νέες πολιτικές διεργασίες και σαφώς ενισχύονται οι ψίθυροι για νέο κόμμα.
Όπως και να έχει είναι λυπηρό να μην μπορεί ένας βουλευτής να διαφωνήσει μέσα σε ένα δημοκρατικό κόμμα, αν και οι διαφορετικές φωνές υπάρχουν μάλλον για να επιβεβαιώσουν την δημοκρατική πολυφωνία, η οποία σε κρίσιμες ψηφοφορίες χάνεται. Οι ζυμώσεις και οι αντιδράσεις υπάρχουν για το θεαθήναι και σε κρίσιμες στιγμές πάνε περίπατο. Υπάρχει πειθαρχία για να μην χαθούν τα κεκτημένα και ο βουλευτής μετατρέπεται απλά σε ένα άβουλο ον. Θα πει κάποιος ότι ειδικά για το ΠΑΣΟΚ η μη ψήφιση του νομοσχεδίου σήμαινε και διαφωνία με την πολιτική του κόμματος και από μια πλευρά η άποψη αυτή είναι σωστή. Ίσως όμως οι 3 ήθελαν με την στάση τους να στείλουν ένα μήνυμα ότι στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ αλλά όχι έτσι όπως πάει, δηλαδή με μονόπλευρα μέτρα κοινωνικά άδικά. Ίσως να προσπαθούσαν να προειδοποιήσουν το κόμμα που υπηρετούν ότι άμεσα θα πρέπει να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που θα επιφέρουν μια δικαιότερη κατανομή των βαρών και επιτέλους θα γίνει κάτι και με την ακρίβεια αλλά και με τους κλέφτες. Όμως αυτό που επέβαλλε η συνείδηση τους ήταν για αυτούς μια προσωρινή (;) πολιτική παύση και σαφέστατα μια προειδοποίηση για όλους ότι το κόμμα είναι πάνω από την συνείδηση…

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Ε όχι και δίκαια μέτρα!!

Ανακοινώθηκαν λοιπόν και τα νέα μέτρα. Ναι, αυτά που δεν θα ακούγαμε για το 2010. η συνταγή ήταν η ίδια με την προηγούμενη φορά. Μειώσεις στις απολαβές μισθωτών και συνταξιούχων του Δημοσίου, λες και αυτοί έφταιγαν για την δημοσιονομική διολίσθηση. Έκτακτες εισφορές, αυξήσεις σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, αύξηση στον ΦΠΑ. Μια επανάληψη των προηγούμενων μέτρων, αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα. Μέσα σε όλα αυτά η κυβέρνηση άφησε μια γλυκιά γεύση σύμφωνα με την ίδια πάντα. Εκεί που άφηνε να διαρρέει ότι μπαίνει χέρι στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, τελικά αυτοί γλύτωσαν από την νέα επιδρομή. Επιτυχία σου λέει!! Όπως επιτυχία ήταν και η μη κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο. Σου λέει δίνουμε και ένα επίδομα της τάξης των 1000 ευρώ. Από εκεί που δεν θα παίρνατε τίποτε όπως φαινόταν μέχρι την Παρασκευή το βράδυ, η κυβέρνησή σας έσωσε την παρτίδα και να… πήρατε 1000 ευρώ (και 800 οι συνταξιούχοι). Δεύτερη μεγάλη επιτυχία λοιπόν. Μάλιστα επειδή αυτά τα 1000 ευρώ δεν είναι για όλους αλλά για όσους λαμβάνουν κάτω από 3000 ευρώ μηνιαίως, τα μέτρα βαφτίστηκαν και κοινωνικά δίκαια!!! Τι;; Σοβαρά; Αυτό αλήθεια δεν το περίμενα, αν και από τους πολιτικούς είμαι έτοιμος να ακούσω τα πάντα. Η δυνατότητα που έχουν να κάνουν το άσπρο μαύρο είναι μοναδική. Όμως δεν μπορείς να αναφέρεσαι έστω σε προσπάθεια για κοινωνική δικαιοσύνη όταν όλη η Ελλάδα παρακολουθεί παγωμένη όσα συνέβησαν και όσα έρχονται κυρίως. Θα μπορούσατε να πείτε ότι τα μέτρα αυτά ελήφθησαν υπό πίεση και ότι στο μέλλον θα υπάρξει προσπάθεια για μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη, θα μπορούσατε να ανακοινώσετε και μέτρα με μεσοπρόθεσμη απόδοση που θα πλήττουν κατά κύριο λόγο τα υψηλά εισοδήματα, θα μπορούσατε να σημάνετε έναν πόλεμο ενάντια σε αυτούς που έχουν ληστέψει το κράτος και μας έχουν φέρει ως εδώ, θα μπορούσατε γενικότερα να κάνετε και να πείτε κάτι αντισταθμιστικά με αυτά που ανακοινώσατε. Αλλά όχι και να ακούμε για προσπάθεια κοινωνικής δικαιοσύνης. Ούτε για αστείο δεν υπήρξε κάτι τέτοιο, και φυσικά δεν υπήρξε κανένα ελπιδοφόρο μήνυμα ότι οι θυσίες αυτές θα θεραπεύσουν την σαπίλα που μας χαρακτηρίζει. Έτσι όχι μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον φαντάζει μαύρο….