Ήταν ένα κρίσιμο τεστ για τα δύο μεγάλα κόμματα. Και οι δύο βλέπουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις να πέφτουν θεαματικά. Το ΠΑΣΟΚ σίγουρα έχει πάρει το μήνυμα. Το πολιτικό κόστος είναι ήδη μεγάλο, οι αντιδράσεις πολλές και οι φωνές για αθέτηση προεκλογικών υποσχέσεων και για σκληρή αντιλαϊκή πολιτική ακούγονται πλέον έντονα και από τους ψηφοφόρους του. Η ΝΔ προσπαθεί να βρει την ταυτότητά της. Έχει το βάρος της προηγούμενης διακυβέρνησης, έχει μεγάλη ευθύνη για τα χάλια της οικονομίας. Αυτό το ξέρουν στην Ρηγίλλης αλλά πρέπει να κοιτάξουν και μπροστά, να γυρίσουν σελίδα και να κάνουν αντιπολίτευση. Μέσα στην κρίση που περνάνε και οι δύο ήταν επιβεβλημένη η κομματική πειθαρχία. Πώς όμως μπορεί να πειθαρχήσει ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που νιώθει και δικαίως ότι αναιρούνται πλήρως τα πιστεύω του και όλα όσα του έδωσαν την δύναμη να αγωνίζεται; Μόνο τρεις άκουσαν την καρδιά τους και πήραν αποστάσεις. Δεν γίνανε κοινωνοί στο έγκλημα εκφράζοντας το λαϊκό αίσθημα. Αυτό το πληρώσανε με περιθωριοποίηση. Το να είσαι φωνή του λαού είναι επιζήμιο μερικές φορές. Κρίμα….
Όσο για την Μπακογιάννη τι να πούμε. Δοκίμαζε συνεχώς τις αντοχές του Σαμαρά προκαλώντας. Ίσως και να πίστευε ότι τα μέτρα ήταν αναπόφευκτα και ακολούθησε και αυτή την συνείδησή της. Την έφαγε και αυτήν το σκοτάδι, ανοίγοντας παράλληλα και το δρόμο για νέες πολιτικές διεργασίες και σαφώς ενισχύονται οι ψίθυροι για νέο κόμμα.
Όπως και να έχει είναι λυπηρό να μην μπορεί ένας βουλευτής να διαφωνήσει μέσα σε ένα δημοκρατικό κόμμα, αν και οι διαφορετικές φωνές υπάρχουν μάλλον για να επιβεβαιώσουν την δημοκρατική πολυφωνία, η οποία σε κρίσιμες ψηφοφορίες χάνεται. Οι ζυμώσεις και οι αντιδράσεις υπάρχουν για το θεαθήναι και σε κρίσιμες στιγμές πάνε περίπατο. Υπάρχει πειθαρχία για να μην χαθούν τα κεκτημένα και ο βουλευτής μετατρέπεται απλά σε ένα άβουλο ον. Θα πει κάποιος ότι ειδικά για το ΠΑΣΟΚ η μη ψήφιση του νομοσχεδίου σήμαινε και διαφωνία με την πολιτική του κόμματος και από μια πλευρά η άποψη αυτή είναι σωστή. Ίσως όμως οι 3 ήθελαν με την στάση τους να στείλουν ένα μήνυμα ότι στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ αλλά όχι έτσι όπως πάει, δηλαδή με μονόπλευρα μέτρα κοινωνικά άδικά. Ίσως να προσπαθούσαν να προειδοποιήσουν το κόμμα που υπηρετούν ότι άμεσα θα πρέπει να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που θα επιφέρουν μια δικαιότερη κατανομή των βαρών και επιτέλους θα γίνει κάτι και με την ακρίβεια αλλά και με τους κλέφτες. Όμως αυτό που επέβαλλε η συνείδηση τους ήταν για αυτούς μια προσωρινή (;) πολιτική παύση και σαφέστατα μια προειδοποίηση για όλους ότι το κόμμα είναι πάνω από την συνείδηση…
Όσο για την Μπακογιάννη τι να πούμε. Δοκίμαζε συνεχώς τις αντοχές του Σαμαρά προκαλώντας. Ίσως και να πίστευε ότι τα μέτρα ήταν αναπόφευκτα και ακολούθησε και αυτή την συνείδησή της. Την έφαγε και αυτήν το σκοτάδι, ανοίγοντας παράλληλα και το δρόμο για νέες πολιτικές διεργασίες και σαφώς ενισχύονται οι ψίθυροι για νέο κόμμα.
Όπως και να έχει είναι λυπηρό να μην μπορεί ένας βουλευτής να διαφωνήσει μέσα σε ένα δημοκρατικό κόμμα, αν και οι διαφορετικές φωνές υπάρχουν μάλλον για να επιβεβαιώσουν την δημοκρατική πολυφωνία, η οποία σε κρίσιμες ψηφοφορίες χάνεται. Οι ζυμώσεις και οι αντιδράσεις υπάρχουν για το θεαθήναι και σε κρίσιμες στιγμές πάνε περίπατο. Υπάρχει πειθαρχία για να μην χαθούν τα κεκτημένα και ο βουλευτής μετατρέπεται απλά σε ένα άβουλο ον. Θα πει κάποιος ότι ειδικά για το ΠΑΣΟΚ η μη ψήφιση του νομοσχεδίου σήμαινε και διαφωνία με την πολιτική του κόμματος και από μια πλευρά η άποψη αυτή είναι σωστή. Ίσως όμως οι 3 ήθελαν με την στάση τους να στείλουν ένα μήνυμα ότι στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ αλλά όχι έτσι όπως πάει, δηλαδή με μονόπλευρα μέτρα κοινωνικά άδικά. Ίσως να προσπαθούσαν να προειδοποιήσουν το κόμμα που υπηρετούν ότι άμεσα θα πρέπει να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που θα επιφέρουν μια δικαιότερη κατανομή των βαρών και επιτέλους θα γίνει κάτι και με την ακρίβεια αλλά και με τους κλέφτες. Όμως αυτό που επέβαλλε η συνείδηση τους ήταν για αυτούς μια προσωρινή (;) πολιτική παύση και σαφέστατα μια προειδοποίηση για όλους ότι το κόμμα είναι πάνω από την συνείδηση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου