Από τις εκλογές του 2004 και μετά είναι πλέον φανερό. Ζητείται περισσότερο από τους πολίτες ελπίδα. Το 2004 εμφανίστηκε ο νυν πρωθυπουργός με σημαία την διαφάνεια, την πάταξη της διαφθοράς, την εξαγγελία για μείωση των δαπανών στο δημόσιο. Και οι πολίτες που αναζητούσαν εναγωνίως ελπίδα για την ομαλή λειτουργία του κράτους, τον ψήφισαν και του έδωσαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Σε ψηφίσαμε για την αλλαγή… Προχώρα.
Τα χρόνια πέρασαν και ελλείψει αξιόπιστης αντιπολίτευσης, τον Σεπτέμβριο του 2007 του δώσαμε μια ακόμη ευκαιρία. Όπως όμως φάνηκε αμέσως και πάλι ο λαός ελπίδα ζητούσε. Απογοητευμένος και από τις επιδόσεις της κυβέρνησης, αλλά κυρίως της αντιπολίτευσης, δημοσκοπικά τουλάχιστον (όπου πολύ ευκολότερα μπορείς να εκφράσεις την αποδοκιμασία σου), άρχισε να δίνει πόντους στον ΣΥΡΙΖΑ, τον ξεκάθαρο νικητή των εκλογών του 2007. Θυμίζω ότι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν στις βουλευτικές εκλογές παραδοσιακά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, έφτασε στο 5%. Κάτι καινούργιο άρχισε να φαίνεται και οι πολίτες έδειχναν δημοσκοπικά τουλάχιστον την συμπάθεια τους. Ποσοστά σαφέστατα πάνω από 15% εμφανιζόταν στις δημοσκοπήσεις για αρκετούς μήνες. Τα ποσοστά αυτά είχαν την εξήγησή τους. Ο πολίτης απεγνωσμένα ζητούσε ελπίδα. Οι μήνες περνούσαν αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως ο κ. Τσίπρας δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την ξαφνική (δημοσκοπική) άνοδο του κόμματος. Άρχισε η εσωστρέφεια, βγήκαν μαχαίρια, καβάλησαν καλάμι κάποιοι και η πτώση ήρθε όσο γρήγορα ήρθε και η άνοδος.
Στις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου, ανέτειλε το άστρο των οικολόγων πράσινων. Όλοι είδαμε ότι ξαφνικά εμφάνισαν να έχουν (δημοσκοπικά πάντα), ποσοστά που ξεπερνούσαν το 3% και σιγά-σιγά έφτασαν και στο 10%. Τελικά όταν άρχισαν να καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι οι οικολόγοι παίρνουν σημαντικό μέρος από την πίτα του εκλογικού σώματος, άρχισαν οι επιθέσεις σε βάρος τους από όλους τους υπόλοιπους με αποτέλεσμα η μπίλια στις ευρωεκλογές να «κάτσει» στο 4%. Πως εξηγήθηκε αυτή η δημοσκοπική έκρηξη των Οικολόγων; Κατά την άποψη μου ήταν πάλι η ελπίδα για κάτι καινούργιο και προπάντων αγνό.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Το ΠΑΣΟΚ μιλάει για αξιοκρατία και διαφάνεια, για περιστολή των δημοσίων δαπανών (όπως και η ΝΔ το 2004) και όλα αυτά σε συνδυασμό με φρέσκα και άφθαρτα πρόσωπα. Διεκδικεί την εξουσία δημιουργώντας στους πολίτες ένα αίσθημα ότι κάτι καινούργιο μπορεί να συμβεί, δίνοντας του το δικαίωμα να νιώθει συναισθήματα που κρατούν τους ανθρώπους ζωντανούς. Να ονειρεύονται και να ελπίζουν. Αυτός είναι και κατά την γνώμη μου και ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει. Έχει απέναντι του μια κυβέρνηση που σου στερεί και το όνειρο και την ελπίδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου