100.000.000 ευρώ το χρόνο κοστίζουν τα κρατικά κινητά τηλέφωνα

To νούμερο φαντάζει απίθανο και όμως είναι αληθινό. 100.000.000 ευρώ ετησίως για κρατικά κινητά. Κινητά που προφανώς δεν δίνονται μόνο σε βουλευτές, υπουργούς, γενικούς γραμματείς, διοικητές οργανισμών, νομάρχες, ίσως δημάρχους αλλά και σε πολλούς άλλους. Αν φανταστούμε ότι ένας επιχειρηματίας που είναι όλη μέρα στο τηλέφωνο δεν πληρώνει παραπάνω από τα 5.000 ετησίως, κάνοντας έναν απλό λογαριασμό προκύπτουν 20.000 τέτοια 5χίλιαρα. Που βρέθηκαν τόσοι πολλοί; Πέραν των παραπάνω που δεν ξεπερνούν τους 2000 υπάρχουν και πολλοί παρατρεχάμενοι. Ειδικοί σύμβουλοι και συνεργάτες, οδηγοί, γραμματείς και φαρισαίοι. Χιλιάδες κόσμου που λυμαίνονται το άφθονο χρήμα του ελληνικού δημοσίου. Φυσικά όλοι αυτοί δεν μιλάνε για υπηρεσιακά θέματα πάντα. Σίγουρα μιλάνε και με φίλους, με τα παιδιά τους και με άλλους συγγενείς. Αλλιώς δεν μαζεύεται το ποσό. Φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν υπήρχε αφενός μεν σαφή περιορισμός των «δικαιούχων», αφετέρου σκληρός έλεγχος των τηλεφωνημάτων που γίνονται από αυτούς τους αριθμούς. Γιατί αν ήξερε ο σύμβουλος ή ο βουλευτής ότι πραγματικά θα ελεγχθεί και θα πληρώσει από την τσέπη του τις κλήσεις που κάνει για να μιλήσει π.χ. με το παιδί του που σπουδάζει, σίγουρα θα περιόριζε την χρήση του. Αλλά να ξέρει ότι πραγματικά θα ελεγχθεί και όχι τυπικά. Η ακόμη χειρότερα για αυτούς. Φανταστείτε να χρειαζόταν να κάνουν δαπάνες και να αναφέρουν αναλυτικά τις κλήσεις που έγιναν για υπηρεσιακούς λόγους προσκομίζοντας λογαριασμούς κινητής τηλεφωνίας ως παραστατικά. 10 υπάλληλοι θα ήταν αρκετοί, ασχολούμενοι με το ζήτημα αυτό αποκλειστικά, ώστε να υπήρχε μια δραματική μείωση των δαπανών για τα λεγόμενα κρατικά κινητά. Ίσως και να πετύχαιναν μια εξοικονόμηση της τάξης των 80 ή 90 εκατομμυρίων ευρώ γιατί ακόμη και τα 20 ή τα 10 εκατομμύρια ευρώ φαντάζουν αρκετά. Και φυσικά το θέμα των υπέρογκων δαπανών για τα κρατικά κινητά είναι ένα από τα πολλά που αποδεικνύει ότι το δημόσιο χρήμα το σπαταλάνε πολλοί Έλληνες αλόγιστα, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Το έχουμε πει και θα το πούμε και άλλες φορές. Χρήματα υπάρχουν αλλά πάνε χαμένα. Χρειάζονται πολιτικές αποφάσεις και άνθρωποι που θα συγκεντρώσουν όλες αυτές τις μικρές περιπτώσεις διασπάθισης δημοσίου χρήματος που ως μονάδες φαίνονται ασήμαντες αλλά δίνουν ένα υπολογίσιμο σύνολο.