To ερώτημα αυτό άρχισε να με προβληματίζει εντονότερα μόλις άρχισαν τα δύσκολα για την κυβέρνηση. Είχε υπάρξει ολόκληρη φιλολογία για το θέμα πριν τις εκλογές. Κάποιο εισηγήθηκαν εκλογές και κάποιοι άλλοι ήταν αντίθετοι. Μάλιστα ο ξάδερφος του τέως πρωθυπουργού, ο κ.Λιάπης παραιτήθηκε από την διεκδίκηση έδρας διατυπώνοντας με τον πλέον ηχηρό τρόπο την διαφωνία του. Διαφώνησε και ο κ.Σαμαράς, ήπια όμως και με τρόπο γιατί είχε στο μυαλό του την επόμενη μέρα.
Στην πολιτική, αλλά και στην ζωή γενικότερα λένε ότι τα πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Έτσι η εκλογική συντριβή της Νέας δημοκρατίας δεν άφησε περιθώρια για συζητήσεις επί της απόφασης του τέως πρωθυπουργού για προσφυγή στις κάλπες. Η απόφαση του χαρακτηριστικέ άμεσα λανθασμένη ειδικά από τους Νεοδημοκράτες και το θέμα έκλεισε εκεί.
Η γνώμη μου είναι διαφορετική. Όπως αποδεικνύεται η επόμενη μέρα είναι δύσκολη για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκ των πραγμάτων, αναγκαζόμενο να διαχειριστεί την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, θα αναγκαστεί να πάρει μέτρα με πολιτικό κόστος. Η φθορά του λοιπόν είναι θα είναι δεδομένη. Αυτό το ήξερε ο Καραμανλής. Ήξερε για το διψήφιο έλλειμμα, όπως ήξερε ότι όποτε και να γινόταν οι εκλογές θα έχανε. Αν άφηνε τον χρόνο να περάσει μέχρι τον Μάρτιο όπου θα είχαμε ούτως ή άλλως εκλογές με αφορμή την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, αφενός η φθορά της κυβέρνηση του θα ήταν μεγαλύτερη, αφετέρου δεν θα υπήρχε δεύτερη ευκαιρία. Το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε και θα κυβερνούσε τουλάχιστον μέχρι το 2014. Στις εκλογές του Οκτωβρίου έπαιζε το τελευταίο του χαρτί. Αν έχανε με μικρή διαφορά, έως και 5 μονάδες φαντάζομαι, θα εξέθετε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για ένα 4μηνο, θα φαινόταν ότι δεν τηρεί σε πολλά ζητήματα τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και θα προκαλούσε στην συνέχεια εκλογές με αφορμή την Προεδρική εκλογή όπου απέναντι του δεν θα είχε πλέον μια δύναμη ελπίδας, αλλά ένα αφερέγγυο ΠΑΣΟΚ. Πήρε το ρίσκο και έχασε. Αμφιβάλλει όμως κανείς ότι αν περίμενε μέχρι τον Μάρτιο τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και θα είχε ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση;
Στην πολιτική, αλλά και στην ζωή γενικότερα λένε ότι τα πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Έτσι η εκλογική συντριβή της Νέας δημοκρατίας δεν άφησε περιθώρια για συζητήσεις επί της απόφασης του τέως πρωθυπουργού για προσφυγή στις κάλπες. Η απόφαση του χαρακτηριστικέ άμεσα λανθασμένη ειδικά από τους Νεοδημοκράτες και το θέμα έκλεισε εκεί.
Η γνώμη μου είναι διαφορετική. Όπως αποδεικνύεται η επόμενη μέρα είναι δύσκολη για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκ των πραγμάτων, αναγκαζόμενο να διαχειριστεί την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, θα αναγκαστεί να πάρει μέτρα με πολιτικό κόστος. Η φθορά του λοιπόν είναι θα είναι δεδομένη. Αυτό το ήξερε ο Καραμανλής. Ήξερε για το διψήφιο έλλειμμα, όπως ήξερε ότι όποτε και να γινόταν οι εκλογές θα έχανε. Αν άφηνε τον χρόνο να περάσει μέχρι τον Μάρτιο όπου θα είχαμε ούτως ή άλλως εκλογές με αφορμή την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, αφενός η φθορά της κυβέρνηση του θα ήταν μεγαλύτερη, αφετέρου δεν θα υπήρχε δεύτερη ευκαιρία. Το ΠΑΣΟΚ θα κέρδιζε και θα κυβερνούσε τουλάχιστον μέχρι το 2014. Στις εκλογές του Οκτωβρίου έπαιζε το τελευταίο του χαρτί. Αν έχανε με μικρή διαφορά, έως και 5 μονάδες φαντάζομαι, θα εξέθετε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για ένα 4μηνο, θα φαινόταν ότι δεν τηρεί σε πολλά ζητήματα τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και θα προκαλούσε στην συνέχεια εκλογές με αφορμή την Προεδρική εκλογή όπου απέναντι του δεν θα είχε πλέον μια δύναμη ελπίδας, αλλά ένα αφερέγγυο ΠΑΣΟΚ. Πήρε το ρίσκο και έχασε. Αμφιβάλλει όμως κανείς ότι αν περίμενε μέχρι τον Μάρτιο τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και θα είχε ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου