Τα νούμερα που ακολουθούν είναι εντυπωσιακά. Η ΔΕΗ πληρώνει για την καύσιμη ύλη που χρησιμοποιεί για την ηλεκτροδότηση των νησιών, όσα και για τον λιγνίτη που χρησιμοποιείται για την ηλεκτροδότηση όλης της ηπειρωτικής χώρας. Ξοδεύονται για μαζούτ και ντίζελ για να λειτουργήσουν μικροί ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί καλύπτοντας τις ανάγκες του 10% του πληθυσμού, όσα χρήματα ξοδεύονται και για το υπόλοιπο 90%, χωρίς να λάβουμε υπόψη και τις επιπλέον ανάγκες που υπάρχουν στην ηπειρωτική χώρα από μη οικιακούς καταναλωτές. Το κόστος αυτό ανέρχεται σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο αν αναπτύσσονταν ευρέως δίκτυα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τη στιγμή που τα νησιά μας είναι ηλιόλουστα τους περισσότερους μήνες του χρόνου και το αιολικό δυναμικό σε πολλά από αυτά είναι υψηλότατο, μόνο η Κρήτη καταφέρνει να καλύπτει το 15% των αναγκών της εκμεταλλευόμενη ήλιο και αέρα. Το αντίστοιχο ποσοστό για τα υπόλοιπα νησιά είναι από 0% έως 5%.
Αυτά συμβαίνουν όταν στην μουντή Γερμανία το 20% των αναγκών καλύπτονται από ανανεώσιμες πηγές και στην Σκανδιναβία φτάνει στο 40%. Βέβαια εκεί υπάρχουν άλλες συνθήκες, ρηχές θάλλασες με τεράστια υπεράκτια αιολικά πάρκα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι εδώ η νομοθεσία είναι πολύπλοκη και δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα η ανάπτυξη μεγάλων αιολικών πάρκων. Για την κατασκευή ενός αιολικού πάρκου απαιτούνται πάνω από 40 υπογραφές από διαφορετικούς φορείς. Το Υπουργείο μεταφορών θέλει για την ασφάλεια των πτήσεων να υπάρχει κόκκινο χρώμα στους πυλώνες σε κάποιες περιοχές ενώ το το υπουργείο περιβάλλοντος κόβει το σχέδιο για το χρώμα των πυλώνων που δεν ταιριάζει με την αρχιτεκτονική των περιοχών αυτών!!! Παράλληλα για άγνωστο λόγο υπάρχουν αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες για άγνωστο λόγο και εμείς συνεχίζουμε αυτό που κάνουμε πάντα. Να πληρώνουμε και σαν κράτος και σαν καταναλωτές υψηλό κόστος παραγωγής. Εκτός των άλλων σε λίγα χρόνια το μεγάλο όπλο της Ελλάδας, αυτό μου μας κρατάει ήσυχους, ο λιγνίτης θα αρχίσει λόγω της ρύπανσης που προκαλεί να φέρνει πρόστιμα. Πρέπει να δράσουμε άμεσα. Για το περιβάλλον και για την τσέπη μας…
Αυτά συμβαίνουν όταν στην μουντή Γερμανία το 20% των αναγκών καλύπτονται από ανανεώσιμες πηγές και στην Σκανδιναβία φτάνει στο 40%. Βέβαια εκεί υπάρχουν άλλες συνθήκες, ρηχές θάλλασες με τεράστια υπεράκτια αιολικά πάρκα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι εδώ η νομοθεσία είναι πολύπλοκη και δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα η ανάπτυξη μεγάλων αιολικών πάρκων. Για την κατασκευή ενός αιολικού πάρκου απαιτούνται πάνω από 40 υπογραφές από διαφορετικούς φορείς. Το Υπουργείο μεταφορών θέλει για την ασφάλεια των πτήσεων να υπάρχει κόκκινο χρώμα στους πυλώνες σε κάποιες περιοχές ενώ το το υπουργείο περιβάλλοντος κόβει το σχέδιο για το χρώμα των πυλώνων που δεν ταιριάζει με την αρχιτεκτονική των περιοχών αυτών!!! Παράλληλα για άγνωστο λόγο υπάρχουν αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες για άγνωστο λόγο και εμείς συνεχίζουμε αυτό που κάνουμε πάντα. Να πληρώνουμε και σαν κράτος και σαν καταναλωτές υψηλό κόστος παραγωγής. Εκτός των άλλων σε λίγα χρόνια το μεγάλο όπλο της Ελλάδας, αυτό μου μας κρατάει ήσυχους, ο λιγνίτης θα αρχίσει λόγω της ρύπανσης που προκαλεί να φέρνει πρόστιμα. Πρέπει να δράσουμε άμεσα. Για το περιβάλλον και για την τσέπη μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου