Μόλις πριν λίγες μέρες το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων ήταν η δολοφονία του Δημάρχου Παγγαίου. Αιτία ήταν ένα έλλειμμα της τάξης των 700.000 ευρώ στα ταμία του Δήμου. Δεν θα ασχοληθώ ρίχνοντας ευθύνες στον μακαρίτη ή στους δολοφόνους για την δημιουργία του ελλείμματος. Το θέμα είναι ότι δημιουργήθηκε μια σεβαστή τρύπα στα ταμία ενός μικρού Δήμου, που αποκαλύφθηκε ύστερα από εργασία ορκωτών λογιστών. Παρόμοια υπόθεση υπήρξε και στον Δήμο Ορεστιάδας με ένοχο έναν υπάλληλο. Φαντάζομαι ότι οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι οι μόνες.
Πολύ περισσότερες όμως είναι οι περιπτώσεις όπου δήμοι δαπανούν τεράστια ποσά για έργα και μελέτες, ποσά που φαντάζουν εξωπραγματικά πολλές φορές. Ένας πολύ μικρός δήμος στην Πελοπόννησο ξόδεψε το ποσό των 450.000 ευρώ για μια μελέτη που είχε σαν στόχο την καταγραφή των πηγών του δήμου και την διαχείριση τους. Ο δήμος Αλεξανδρούπολης για την ανάπλαση των κεντρικών δρόμων (πριν την κατασκευή των ποδηλατοδρόμων) ξόδεψε 3 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που φαντάζει αρκετά μεγάλο, ακόμα και βάση των πολυδάπανων υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Άλλα 1,7 εκατομμύρια στοιχίζει η ανάπλαση της οδού Εθνικής Αντίστασης μέχρι το νέο κολυμβητήριο (τα ποσά τα παραθέτω με επιφύλαξη για τον Δήμο Αλεξανδρούπολης αλλά νομίζω ότι θυμάμαι καλά).Να αναφέρω εδώ ότι για την κατασκευή των πεζοδρομίων στον Δήμο Αλεξανδρούπολης χρησιμοποιείται μια από τις ακριβότερες πλάκες πεζοδρομίου της αγοράς, ενώ και τα κράσπεδα είναι μαρμάρινα και βεβαίως κοστίζουν πολύ περισσότερο από τα τσιμεντένια. Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης λοιπόν οι Δήμοι σπαταλούν υπέρογκα ποσά για έργα χλιδής. Κάποια από τα ποσά αυτά εκταμιεύονται από κωδικούς υπουργείων, κάποια άλλα προέρχονται από δάνεια αυξάνοντας τα χρέη των Δήμων και κάποια είναι κοινοτικά κονδύλια. Απ’όπου και αν προέρχονται δεν παύουν κατά ένα μέρος τους να αποτελούν πεταμένα χρήματα υπό την έννοια, ότι θα μπορούσαν για τα ίδια έργα να δαπανηθούν πολύ λιγότερα χρήματα, με προμήθεια φθηνότερων υλικών και με την επίτευξη τιμών συμφερουσών για τους Δήμους. Είναι αδιανόητο ένας Δήμος για ένα πολύ μεγάλο έργο να αγοράζει υλικά ακριβότερα από ότι αγοράζει ένας τυχαίος εργολάβος με πολύ μικρότερο κύκλο εργασιών. Και μέσα σε όλη την αλόγιστη σπατάλη (για να επανέρθουμε από εκεί που ξεκινήσαμε), ένα μέρος του προϋπολογισμού διαφόρων έργων πηγαίνει σε κάποιες τσέπες. Σε άλλες περιπτώσεις αποδεικνύεται, ενώ σε άλλες παρότι βοά ο τόπος δεν υπάρχει η παραμικρή κίνηση αποκάλυψης. Βεβαίως την κίνηση αυτή δεν θα την κάνω εγώ, ούτε κάποιος πολίτης ρομπέν των δασών, αλλά κάποιος που έχει την ευχέρεια να ελέγξει την τοπική αυτοδιοίκηση μέσω των γνώσεων που έχει. Αυτοί πρωτίστως είναι οι βουλευτές των εκάστοτε περιφερειών. Διότι δεν είναι δυνατόν να μην άκουσε κάποιος Καβαλιώτης βουλευτής για κακοδιαχείριση στο Δήμο Παγγαίου. Δεν είναι δυνατόν να παρατηρούμε καθημερινά φαινόμενα υπερτιμολόγησης έργων ή έργα χλιδής και οι βουλευτές να μην έχουν παρατηρήσει τίποτε. Ακούσατε ποτέ κανέναν βουλευτή να κοντράρεται ή να καταγγέλλει έναν δήμαρχο για σπατάλη; Υποτίθεται ότι ψάχνουμε τρόπους να περιορίσουμε τις δαπάνες. Εγώ κύριοι δεν έχω την δύναμη να το κάνω. Είμαι ένας απλός πολίτης. Εσείς όμως κ.Δήμαρχοι, βουλευτές και βεβαίως κ.Υφυπουργέ αξιότιμε κ.Ντόλιο και μπορείτε και οφείλετε να το κάνετε…
Πολύ περισσότερες όμως είναι οι περιπτώσεις όπου δήμοι δαπανούν τεράστια ποσά για έργα και μελέτες, ποσά που φαντάζουν εξωπραγματικά πολλές φορές. Ένας πολύ μικρός δήμος στην Πελοπόννησο ξόδεψε το ποσό των 450.000 ευρώ για μια μελέτη που είχε σαν στόχο την καταγραφή των πηγών του δήμου και την διαχείριση τους. Ο δήμος Αλεξανδρούπολης για την ανάπλαση των κεντρικών δρόμων (πριν την κατασκευή των ποδηλατοδρόμων) ξόδεψε 3 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που φαντάζει αρκετά μεγάλο, ακόμα και βάση των πολυδάπανων υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Άλλα 1,7 εκατομμύρια στοιχίζει η ανάπλαση της οδού Εθνικής Αντίστασης μέχρι το νέο κολυμβητήριο (τα ποσά τα παραθέτω με επιφύλαξη για τον Δήμο Αλεξανδρούπολης αλλά νομίζω ότι θυμάμαι καλά).Να αναφέρω εδώ ότι για την κατασκευή των πεζοδρομίων στον Δήμο Αλεξανδρούπολης χρησιμοποιείται μια από τις ακριβότερες πλάκες πεζοδρομίου της αγοράς, ενώ και τα κράσπεδα είναι μαρμάρινα και βεβαίως κοστίζουν πολύ περισσότερο από τα τσιμεντένια. Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης λοιπόν οι Δήμοι σπαταλούν υπέρογκα ποσά για έργα χλιδής. Κάποια από τα ποσά αυτά εκταμιεύονται από κωδικούς υπουργείων, κάποια άλλα προέρχονται από δάνεια αυξάνοντας τα χρέη των Δήμων και κάποια είναι κοινοτικά κονδύλια. Απ’όπου και αν προέρχονται δεν παύουν κατά ένα μέρος τους να αποτελούν πεταμένα χρήματα υπό την έννοια, ότι θα μπορούσαν για τα ίδια έργα να δαπανηθούν πολύ λιγότερα χρήματα, με προμήθεια φθηνότερων υλικών και με την επίτευξη τιμών συμφερουσών για τους Δήμους. Είναι αδιανόητο ένας Δήμος για ένα πολύ μεγάλο έργο να αγοράζει υλικά ακριβότερα από ότι αγοράζει ένας τυχαίος εργολάβος με πολύ μικρότερο κύκλο εργασιών. Και μέσα σε όλη την αλόγιστη σπατάλη (για να επανέρθουμε από εκεί που ξεκινήσαμε), ένα μέρος του προϋπολογισμού διαφόρων έργων πηγαίνει σε κάποιες τσέπες. Σε άλλες περιπτώσεις αποδεικνύεται, ενώ σε άλλες παρότι βοά ο τόπος δεν υπάρχει η παραμικρή κίνηση αποκάλυψης. Βεβαίως την κίνηση αυτή δεν θα την κάνω εγώ, ούτε κάποιος πολίτης ρομπέν των δασών, αλλά κάποιος που έχει την ευχέρεια να ελέγξει την τοπική αυτοδιοίκηση μέσω των γνώσεων που έχει. Αυτοί πρωτίστως είναι οι βουλευτές των εκάστοτε περιφερειών. Διότι δεν είναι δυνατόν να μην άκουσε κάποιος Καβαλιώτης βουλευτής για κακοδιαχείριση στο Δήμο Παγγαίου. Δεν είναι δυνατόν να παρατηρούμε καθημερινά φαινόμενα υπερτιμολόγησης έργων ή έργα χλιδής και οι βουλευτές να μην έχουν παρατηρήσει τίποτε. Ακούσατε ποτέ κανέναν βουλευτή να κοντράρεται ή να καταγγέλλει έναν δήμαρχο για σπατάλη; Υποτίθεται ότι ψάχνουμε τρόπους να περιορίσουμε τις δαπάνες. Εγώ κύριοι δεν έχω την δύναμη να το κάνω. Είμαι ένας απλός πολίτης. Εσείς όμως κ.Δήμαρχοι, βουλευτές και βεβαίως κ.Υφυπουργέ αξιότιμε κ.Ντόλιο και μπορείτε και οφείλετε να το κάνετε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου